Toon komt uit een ontwricht gezin. Hij was een onhandelbaar kind. "Ik ben uit huis geplaatst en heb een egocentrisch leven opgebouwd."
De ex-crimineel heeft in een internaat gezeten en raakte aan de soft- en harddrugs. Meerdere malen zat hij in een gevangenis. "Maar het ergste van alles was dat ik lange tijd het gevoel had, niet de moeite waard te zijn."
OmmekeerHij kreeg een lange gevangenisstraf opgelegd voor het leiden van een bende waarmee hij ladingen stal van vrachtwagens. Tijdens die celstraf kwam voor hem de ommekeer. "Ik was weer alles kwijt en ik bedacht me is dit nou wat ik wil? Niet dus."
[youtube:body:https://youtu.be/3Wk5qaYkyxE]
Zijn vriendin heeft hem er mede doorheen gesleept. "Zij gaf mij het gevoel dat ik er mocht zijn, ze heeft me gesteund." Toon lijdt aan een dysthyme depressie en kwam bij de Woenselse Poort in Eindhoven terecht.
"Daar kreeg ik handvatten om weer grip op mezelf te krijgen. Mijn depressie is niet te genezen, maar ik ben wel hersteld." Hij slikt nog altijd medicijnen. "Doe ik dat niet, heb ik last van stemmingswisselingen, wordt ik depressief en kan ik zelfs suïcidaal worden."
GGzEToen Toon uitbehandeld was moest hij de maatschappij weer in. "Mensen zijn niet op zoek naar iemand zoals ik. De maatschappij wilde mij niet terug, 'eens een crimineel altijd een crimineel'."
Daarom ging hij terug naar de GGzE waar hij nu werkt als ervaringsdeskundige. "Zij leerde mij dat als ik leiding kan geven aan een bende, kan ik ook op een positieve manier mensen leiden."
Hij werkt daar met jongeren die nu het pad bewandelen dat hij heeft bewandeld. "Je kunt binnen de psychologie nog zo’n goede opleidingen, therapeuten en behandelingen hebben maar je moet ook contact kunnen krijgen met de cliënt. Door eigen ervaringen te delen en je kwetsbaar op te stellen. Dat helpt mensen aan het praten."
Bij de GGzE kwam hij Arnold Otten tegen. Arnold schrijft voor het personeelsblad van de instelling. "Ik wilde graag een boek schrijven over mensen die eigenlijk geen ‘stem’ hebben", aldus Arnold. Tijdens een van zijn interviews sprak hij met Toon. "Toon was zelf al bezig een boek over zichzelf te schrijven, hij had twee blaadjes vol geschreven. We hebben toen besloten om het samen te gaan doen."
OprakelenHet was voor Toon niet moeilijk om alles uit zijn verleden weer op te rakelen. "Voor mijn werk bij de GGzE doe ik dat al." Maar ook de prettige manier waarop Arnold de vragen stelde hielp daarbij. "Arnold stelde vragen rechtstreeks en zonder omleidingen. En het was geen behandeling meer voor mij. Daarnaast gaf Arnold mij het gevoel dat ik de moeite waard was."
Volgens de schrijver was Toon in het begin wat terughoudend en wilde hij over sommige ervaringen niet praten. "Uiteindelijk hebben we een sterke band gekregen en kwam hij wel terug op die dingen. Toon heeft zelfs meer vertelt dan hij van plan was."
De verhalen die Toon te vertellen had waren heftig. "Ik ben wel een paar keer thuis gekomen dat ik dacht: dat is heavy, wat heeft hij veel meegemaakt", aldus Arnold. "Maar ik heb er geen slapeloze nachten van gehad. Omdat ik ook weet dat hij er uit is gekomen."
Boodschap'Toon W. is hersteld' is geschreven met een boodschap. Arnold: "De boodschap is om mensen in te laten zien dat je je leven een andere draai kunt geven. Het kost veel kracht en de strijd van Toon was niet makkelijk. Maar hij is er nu wel bovenop. Een mooi verhaal voor mensen om moed uit te putten."
In het gevangenisleven vinden ze het volgens Arnold ook een belangrijk verhaal. "Er ligt nu een plan om bij alle gevangenissen in Nederland met een bibliotheek een exemplaar neer te leggen voor de gevangenen."