De Pont heeft al lang een relatie met Roni Horn. In de eerste expositie van het museum (in 1992) was ook al werk van haar te zien. In 1994 had de Amerikaanse in De Pont haar eerste solotentoonstelling.
IdentiteitDe tentoonstelling die zaterdag wordt geopend is een heel uitgebreide. In de kleinere ruimtes van De Pont (de wolhokken) laat Roni Horn een hele serie werken te zien waarvan er veel met portretten en identiteit te maken hebben. Hetzelfde onderwerp snijdt ze aan in een serie portretten waar Roni zelf op staat die in een hiervoor speciaal gebouwde gang zijn opgehangen.
Wie aan het eind van die gang rechtsaf slaat, komt op het plein terecht met de glazen sculpturen. Het is een prachtige en onverwachte overgang. Van de wolhokken naar de ruimte maar ook van de zorgvuldige bedachtzame werken naar de emotie van het grote gebaar.
Technisch perfectDe glazen sculpturen zijn technisch perfect. Het maken van deze beelden ging niet vanzelf. Glas van deze grootte moet maandenlang onder gecontroleerde omstandigheden afkoelen om breuken te voorkomen. Aan de bovenkant zijn de ronde vormen zo glad dat het lijkt alsof je in een bak met stilstaand water kijkt.
De glazen sculpturen hebben zachte kleuren. In het licht van De Pont en de de ruimte waar verder weinig kleuren zijn, lijken ze daardoor zachtjes te gloeien en zelfs  tot leven te komen. Waardoor voor de toeschouwer een groot blok koud glas langzaam verandert in een levend wezen.  Mooi!