De agente begint haar aangrijpende relaas met het moment dat ze aan een middagdienst begon, ergens in oktober vorig jaar. Tijdens het surveilleren door de straten van Eindhoven krijgt ze plotseling het afgrijselijke bericht dat een man zichzelf heeft verhangen in een flat.
Terwijl de politie-auto met gillende sirenes en flitsende lichten langs het flatgebouw rijdt, worden de ogen van de agente richting de flat getrokken. "Wanneer ik goed kijk, zie ik tot mijn schrik dat daar de man hangt", zo schrijft de agente. "Ik voel dat mijn hart begint te bonzen en de adrenaline begint te werken."
Mensen maken foto's, terwijl kinderen in wandelwagens liggenDe man bleek tijdens zijn sprong zijn nek te hebben gebroken, en heeft de val dus niet overleefd. Terwijl de agente op de balustrade wat aantekeningen opschrijft, vallen haar ogen op de menigte die zich onder haar heeft verzameld.
"Ik schrik van het beeld wat ik zie. Ik zie mensen met kinderen in wandelwagens, mensen met kleine kinderen op hun nek, jongeren, en nog wat oudere mensen staan. Ze kijken allemaal naar de man, die zichzelf heeft verhangen."
Akelig beeldDe agente reageert vol afschuw zodra ze ziet dat de toeschouwers foto's en filmpjes met hun telefoons beginnen te maken. "Ik denk bij mezelf: hoe kun je hier nou een foto of filmpje van willen maken? Het zou je eigen man, broer, vader of opa maar zijn."
De agente voelt zich niet prettig en schrijft dat het haar aan het hart ging hoe de man als het ware tentoon werd gesteld. Ze regelde een laken, zodat het gezicht van de man werd afgedekt. "Toch blijft het een akelig beeld dat de man daar hangt totdat de brandweer er is." Maar de agente kon op dat moment niets doen.
'Dit raakt me'Later rijdt de agente naar de nabestaanden van de man, die uitgerekend op dat moment de eerste verjaardag van een kind aan het vieren zijn. "Ik besef me dat door het nieuws dat ik kom brengen, ik deze mooie dag om zal laten slaan naar een hele verdrietige dag."
Vlak nadat ze het afgrijselijke nieuws heeft medegedeeld, stromen de berichten op haar telefoon binnen. Collega's tippen haar dat er op sociale media, zoals Twitter en YouTube, beelden van het slachtoffer circuleren. Mensen sturen ze naar elkaar door, alsof het luchtige app-berichtjes zijn.
"Dit raakt me, deze afschuwelijke beelden die mensen maar klakkeloos naar elkaar doorsturen. Ik besluit te overleggen wat we met deze informatie doen want hier moeten we iets mee. Zelfs de krant wendt een bericht aan", zegt de agente. "Hierop besluiten we de familie in te lichten over de foto's op social media. Ik moet er niet aan denken dat deze lieve mensen hier zonder aankondiging mee geconfronteerd worden."
'Zo respectloos'Hoewel de agente blij is dat dankzij sociale media inbraken, overvallen, vermissingen en meer sneller kunnen worden opgelost, is ze soms ook boos.
"Dat mensen zo respectloos het verdriet van een ander plaatsen op sociale media of doorsturen zonder enig overleg. Ik kan me er niet in vinden waarom mensen het nodig vinden deze foto's te plaatsen."