Macbeth is in de originele versie van Shakespeare een heftige tragedie. In verreweg de meeste versies ligt het toneel aan het eind van de voorstelling bezaaid met dode lichamen. Jamal Ouarachi schreef voor Lucas de Man een nieuwe tekst, het werd er een die nauwelijks optimistischer is dan het origineel.
Het kwaad is de baasDe Macbeth van Lucas de Man toont een wereld waarin het cynische kwaad de touwtjes in handen heeft waardoor met terugwerkende kracht alle liefde verdacht is en idealen die dingen zijn die je vanzelf wel afleert. Een giftige cocktail van Shakespeare, House of Cards en onze eigen Nederlandse krijgsgeschiedenis.
Bij Lucas de Man is Macbeth een generaal die een oorlog heeft gewonnen maar in diezelfde oorlog ook zijn zoon heeft verloren. Gevierd in de media vanwege de overwinning wordt hij zelf koning maar zijn verdriet verandert in waanzin en hijzelf in een machtswellusteling. De heksen uit Machbeth zijn hier het internationale bedrijfsleven dat de handel in grondstoffen probeert veilig te stellen door met succes de koning te manipuleren.
Het dwangbuis van de vorstEr zitten mooie dingen in de voorstelling. Er wordt veel gewerkt met projecties en diepe schaduwen wat voor mooie effecten zorgt. De witte mantel die van koning op koning wordt doorgegeven, heeft geen mouwen en is dus eigenlijk een soort ceremoniële dwangbuis.
In Eindhoven waren de acteurs zaterdagavond nog niet helemaal los. Kwam het door de soms lastige tekst of door al de techniek waar ze rekening mee moesten houden...? In ieder geval leken ze nauwelijks te spelen, nauwelijks gebruik te maken van de ruimte. 't Kan ook een kwestie zijn  van op gang komen en dan kan deze Macbeth nog zeer de moeite waard worden. Het eind was zaterdagavond al heel mooi.