Het is een spannende dag voor de jongens van Internos D4. Na maandenlang oefenen, speelt de dove Emre Cengel (12) zijn allereerste echte competitiewedstrijd met het team.
Hand opsteken"Vandaag zijn twee dingen belangrijk", zo begint trainer Mo Bennacer de teambespreking in de kleedkamer. "Natuurlijk de wedstrijd, maar ook Emre."
De jonge tieners krijgen instructies over hoe met de nieuweling in het team te communiceren. Door simpel hun hand op te steken, kunnen de voetballertjes de aandacht trekken van Emre.
ZenuwachtigHet team staat vijfde in de competitie en speelt tegen de nummer vier. Emre is opgesteld als middenvelder. Hij is behoorlijk zenuwachtig voor zijn allereerste echte voetbalwedstrijd. "Omdat ik niet kan horen, kan ik mijn teamgenoten niet zo goed begrijpen", zo vertelt hij.
Trainer Mo is hoe dan ook erg trots op Emre als nieuwe speler in zijn team. "Hij traint heel hard en heel goed, ook zonder de aanwezigheid van een tolk." Dat maakt hem volgens Bennacer een bijzondere speler. "Hij pakt alles heel snel op!"
Hoewel Emre zenuwachtig is voor zijn eerste acte de présence op de grasmat, kijkt hij er ook erg naar uit. "Ik vind het leuk om samen te voetballen!"
Echte teamspiritDe wedstrijd is nog maar net begonnen en meteen wordt duidelijk dat Emre 'one of the guys' is, hij is echt een onderdeel van het team. Voor zijn teamgenootjes, die Emre al een paar maanden kennen, is zijn aanwezigheid in het team inmiddels de normaalste zaak van de wereld.
"Emre heeft echt geluk dat hij bij ons, bij Internos, kan voetballen", zegt teamgenootje Ibrahim. Dove kinderen kunnen namelijk niet op voetbal bij een echte voetbalclub. Teamgenootje Ian begrijpt dat wel een beetje, maar vindt ook dat mensen met een handicap gewoon mogen voetballen: "Niets is onmogelijk!"
'Een echte topspeler'Niet alleen zijn trainer, maar ook zijn teamgenootjes zijn dus blij dat Emre bij hen in het team zit. Het is volgens Jennis ook echt een topspeler. "Als je net die penalty zag die hij mocht nemen, dan had Emre met gemak kunnen scoren", vertelt Jennis. "Maar de keeper was net wat langer, dus was het geen doelpunt."
Emre vond het uiteindelijk niet zo moeilijk om echt tegen een ander team te voetballen. "Ik voel met trots!" Dat mag ook wel, want samen met zijn team wist de pupil uit Etten-Leur meerdere treffers te maken. Eigenlijk was het dus een wedstrijd als alle anderen. "Ik heb best goed gespeeld", aldus een dolenthousiaste Emre.
'Andere voetbalclubs stimuleren'Trainer Mo hoopt dat Internos met Emre een voorbeeld kan zijn voor veel andere voetbalclubs. Hij hoopt dan ook dat zij ook toegankelijker worden voor dove kinderen. "Iedereen moet een kans krijgen!"
De volle veertig minuten die de wedstrijd duurde, stonden de pupillen van Internos aan kop. Op het laatste moment maakte de tegenpartij tóch nog een doelpunt. Het werd 5-1. Volgende week staat Emre, met rugnummer vier, wéér in de basis.