Klokslag elf uur begonnen de eerste teams aan hun potje modderworstelen. De regels zijn simpel: zorg ervoor dat de zandzak in de poel van de tegenstander terechtkomt. Hoe, dat maakt niet uit. Eigenlijk is alles veroorloofd, alleen als een van de rugbyers echt in het nauw komt en kopje onder dreigt te gaan in de drek, grijpt de scheidsrechter in.
Spierwitte shirtjesSommige worstelaars zijn bloedfanatiek, anderen hebben vooral de grootste lol. Zo is er een groep jongeren die allemaal in spierwitte shirtjes aantreden, een ander team noemt zich FC Kansloos.
Bijzonder zijn de twee teams met asielzoekers uit Eritrea. "Zij hebben hier allemaal tot voor kort in Valkenswaard gewoond maar ze zijn inmiddels overgeplaatst naar andere asielzoekerscentra door het hele land", vertelt een van de begeleiders. "Speciaal voor het Kwalleballen zijn ze weer hier. Het is een mooi weerzien."Onze fotografe trotseerde de modder eveneens en schoot prachtige plaatjes. Check de fotoserie. 'Ik ben kapot!'Ook stoere meiden zijn van de partij tijdens het Kwalleballen. "De jongens houden zich gelukkig wel een beetje in als ze ons als tegenstander hebben", vertelt een van hen. "Anders is het echt niet te doen." "Het is loodzwaar", hijgt een van de sporters terwijl hij aan de kant even staat bij te komen. "Door de modder ploeteren terwijl je voortdurend omver wordt gegooid, ik ben kapot!"

Binnen de kortste keren zit de modder overal. Oren, voeten, alles is zwart. "Volgens mij heb ik zelfs modder in m'n edele delen zitten", lacht een van de vrouwelijke rugbyers. En iets verderop, waar de kinderen aan het rugbyen zijn, roept een jongetje steeds opnieuw: "Ik zie niks meer! Ik zie niks meer!"
Om drie uur waren alle wedstrijden gespeeld en ging het feest muzikaal verder in de blauwe feesttent. Het team van de vluchtelingenopvang Brugse Heide in Valkenswaard won uiteindelijk het Kwalleballen-toernooi.