"Zover ik het weet vinden ze het heel erg leuk, leuker dan in de klas zitten", zegt begeleidend docent Harm Hendriks. Samenvattend: In Veghel kijken jongeren wel om naar bejaarden.
De zes meisjes en jongens van veertien en vijftien jaar, verrichten in het verzorgingstehuis huishoudelijke klusjes, maar gaan ook met de bejaarden op stap. "Het is jammer dat ze niet elke dag naar buiten kunnen met mooi weer. Daarom zijn wij hier", zegt leerling Anthony, die het erg druk heeft met het ophalen van bejaarden en al laverend met een rolstoel een tachtigjarige de lift induwt. "U ziet er nog jong uit mijnheer."    Sociale dienstplichtEen jaar of tien geleden was het onderwerp sociale dienstplicht voor jongeren het paradepaardje van Haagse politici. Alle jongeren bijvoorbeeld een halfjaar aan de slag in het verzorgingshuis, was destijds de boodschap. Op wat lokale initiatieven na is het plan voor een sociale dienstplicht een stille politieke dood gestorven.
De oudjes die mee naar buiten mogen, zijn zonder uitzondering uitermate positief over de aandacht die ze van de jongeren krijgen. "Ik vind het heel gezellig hoor, ik houd van jongelui, het leeft." Een andere vrouw in een rolstoel kijkt ook al enorm uit naar de jongeren. "Ik zit 's morgens om zes uur al kant en klaar om weg te gaan. Het is geweldig dat ze dit doen, dat ze het willen doen."
Rolstoel-duwenHet 'naar buiten gaan' is een rondje Veghel met de rolstoel en een bakje koffie bij het plaatselijk tuincentrum. De jongeren duwen de rolstoelen en onderweg wordt er heel veel gepraat, over en weer. "Je praat overal over", zegt Anthony. "Je komt allemaal dingen over hun te weten." Vanuit een rolstoel wordt het antwoord aangevuld met de opmerking. "Ik hoor ze ook graag uit hoor."