Arno van Drunen heeft een boerderij langs de polder de Krijntjesweide bij Werkendam. "Ik dacht: wat gebeurt er nu, dat heb ik nog nooit gezien hier in de polder. Ik ben wel vee gewend, maar geen waterbuffels."
'Ze kunnen mirakels goed zwemmen'Hoewel het op het moment zelf even schrikken was, was het bezoek van de dieren geen verrassing voor Van Drunen. "We hadden wel verwacht ze een keer tegen te komen", zegt hij. "Ze wonen een aantal kilometer verderop in het natuurgebied waar je met de boot kunt komen en de beesten kunnen mirakels goed zwemmen."
Van Drunen bracht de dieren onder in de stal waar hij normaal schapen houdt. De schapen grazen nu op de dijk, dus de stal staat leeg. "Ik wist dat we ze toch ergens moesten laten, ergens opsluiten of iets. Ze waren heel rustig en liepen achter elkaar aan. Ze liepen zo om m'n erf heen en daar heb ik ze in de wei gedaan. Later is m'n zwager er aan te pas gekomen en die heeft ze in de stal gejaagd", vertelt Van Drunen.
[tweet:body:https://twitter.com/KrisJanse/status/737513327740346369] 'Blij dat ze binnen waren'Arno's vrouw Marjan schrok wel even toen haar man in de regen aankwam met zeven waterbuffels. "Het is niet alledaags, hè? Maar het waren lieve, rustige beesten." De dieren brachten de nacht door in de stal van Van Drunen. "Ik had het idee dat ze blij waren dat ze binnen waren. Ze hebben hooi gekregen en water. De dag erna zijn ze opgehaald door de eigenaar, die was blij dat ik ze opgevangen had."
Het opvangen van de dieren was voor Van Drunen de normaalste zaak van de wereld. "Ik kon niet anders. Anders waren de dieren ergens verdwaald en in de Biesbosch beland." Toch heeft hij weinig zin in nog zo'n logeerpartijtje. "Ik vond het leuk dat ze er waren, maar ik hoop dat ze nooit meer terugkomen. Ze horen hier niet", zegt hij. "Maar ik kon niet anders, anders waren ze echt verdwaald of in de Biesbosch terecht gekomen"