Vrouw van neparts Ron O. in hel na arrestatie: ‘Ik ben zeker 10 kilo afgevallen’
Ze oogt gebroken, mager. De vrouw van Ron O. - die absoluut niet met haar naam in de media wil - weet niet wat haar is overkomen. Volgens Justitie heeft haar man met zijn werkwijze ten minste negen slachtoffers gemaakt. Justitie vermoedt dat de Tilburger zich al sinds 2007 onterecht als arts uitgeeft.
'Niets in de gaten'“Pas vanaf maart krijg ik beetje bij beetje te horen wat er gebeurd zou kunnen zijn”, vertelt ze. “Voor die tijd had ik niets in de gaten. Nu ben ik angstig en bang. Ik krijg heel de dag mensen aan de deur. Ik hoop dat mensen beseffen wat voor impact dit op mij heeft en dat ze me met rust laten.”
Het gaat echt niet goed met haar, bevestigt Richard Verhoeven. Hij is een vriend van Ron O. “Sinds alle publicaties op tv en in kranten is ze angstig. Ze durft de straat niet meer op. Alleen met de hond gaat ze nog naar buiten, omdat dat moet. Ik kan me er alles bij voorstellen dat de betrokken vrouwen zich besodemieterd voelen, maar waarschijnlijk voelt niemand zich zo slecht als zijn eigen vrouw."
'Telegraaf was het ergste'Het ergst was de Telegraaf vrijdagmorgen, vertelt Richard. “Ron stond daarin met foto en al en hij wordt in dat artikel weggezet als verkrachter. Maar dat klopt volgens ons niet. Hij is volgens ons opgepakt omdat hij zich ten onrechte heeft uitgegeven als arts."
Het OM benadrukt via een woordvoerster dat Ron O. wel degelijk van verkrachtingen wordt verdacht. "Acht in totaal. En in één geval van aanranding."
'Ik wil het hem zelf vragen'Richard en andere vrienden steunen de partner van Ron O. zoveel ze kunnen. “Zij weet het ook niet. Ze wil het eerst van hem horen. Zij heeft Ron 15 maart naar justitie gebracht, daar moest hij zich vrijwillig melden. Tot dan wist ze helemaal niet wat er speelde. Vanaf maart is dat beetje bij beetje naar boven gekomen.”
De vrouw van Ron O. besluit: “Ik wil Ron op de man af vragen wat er nou werkelijk is gebeurd. Ik herken mijn man hier niet in”, benadrukt ze. “Daarom wil ik hem heel graag thuis hebben. In het uurtje wat ik nu per week met hem heb, kunnen we niet goed praten. Ik wil in onze eigen omgeving van hem horen wat er gebeurd is.“