Eveline werd bekend door de openhartigheid waarmee ze zich uit over het leven met kanker, haar naderend einde en de impact die dat heeft. Daarover schrijft ze indringende verhalen op haar Facebookpagina: ‘Over de Datum’.
Voor het eerst in drie maanden kwam er een update. Over hoe hoog de drempel soms is om in contact te blijven met de buitenwereld via social media. Daar had ze na de uitzendingen van Over Mijn Lijk erg veel moeite mee, schrijft ze. “Ik denk dat ik een overdosis aan mensencontact heb opgelopen. Terwijl dat contact alleen maar positief was, werd ik wel overprikkeld.” Zoals altijd schrijft ze haar verhaal eerlijk en rauw op.
'Stralend gezicht van de Methadon'Dat die eerlijkheid gewaardeerd wordt blijkt ook uit de honderden reacties die onder haar Facebookposts komen. In de post legt ze uit hoe het met haar gaat en hoe haar fysieke conditie achteruit is gegaan. Ze gebruikt methadon, omdat de pijn de laatste tijd steeds ondraaglijker werd. “En dus leef ik nu klein, hand in hand met een stralend gezicht van de methadon”, schrijft ze.
Maar geheel in haar eigen stijl blijft ze onverminderd positief. “Als ik bezoek aan kan, geniet ik daar meer van dan ooit te voren. Klein geluk is voor mij ultiem geluk”, schrijft ze, alvorens alle mensen te bedanken die lieve, warme berichten hebben gestuurd en blijven sturen.
De reservetijd voorbijToen ze 27 jaar was hoorde Eveline Koopmans dat ze baarmoederhalskanker heeft, eind 2013 zei haar arts dat ze nog een jaar te leven zou hebben. Een reservetijd brak aan, al is die reservetijd inmiddels lang verstreken.
Begin 2015 kwam de Eindhovense landelijk in het nieuws met een bedankbrief. Ze bedankte haar kanker, die haar op een nieuwe manier liet kijken naar het leven. “Ik meen het echt, ik had het nooit anders willen doen”, zei ze eerder tegen Omroep Brabant. In 2013 stelde ze met een vriendin een bucketlist op, die ze met een rotgang ging afwerken.
BucketlistZe pakte het schilderen op, begon veel te lezen, ging elf keer op vakantie. In 2014 zag ze met verschillende vriendinnen, haar man Erik en haar familie vijftien landen. Ze zat in Over Mijn Lijk, trouwde met Erik, was bij een geboorte en gaf een groot afscheidsfeest. Ook een van haar laatste grote wensen - het organiseren van een dag voor kinderen met kanker - ging in vervulling. De bucketlist voltooid.
En dat was een klap voor de Eindhovense, zegt ze tegen Psychologie Magazine. Zelf vergelijkt ze het met bungeejumpen met hoogtevrees. Volledig voorbereid op de sprong - en dan toch niet mogen springen. Wanneer ze wel moet springen, dat weet ze niet. Dat is een zware last.
De laatste fase“Na dat jaar verlangde ik naar de dood, maar opeens kreeg ik er een stuk leven bij”, zegt ze in het tijdschrift. In januari 2015 zei ze tegen Omroep Brabant dat ze haar wereld kleiner wilde maken, meer wilde toewerken naar haar ‘grote reis’. Ze was er klaar voor. Dat herhaalt ze nu in het interview. “Er is een nieuwe fase aangebroken, de tijd na de reservetijd, de laatste fase.”
In datzelfde interview vertelt ook Saskia Toonen, een goede vriendin van Eveline, hoe zwaar die laatste fase voor haar is. Samen met Eveline werkte ze intens naar het einde toe. Alles werd geregeld, afgerond. En toen begon het wachten. “Verdriet vooruitschuiven is verschrikkelijk vermoeiend”, zegt zij in het interview. “Maar dat we zelfs dít samen open en eerlijk hebben kunnen bespreken, is voor mij pure vriendschap.”