Anouk meldde zich dinsdagavond om zeven uur op het gemeentehuis, zonder te weten wat er ging gebeuren. “Toen ik aankwam, zag ik dat mijn hele familie er was. Mijn achterburen, die geregeld hadden dat ik in het zonnetje werd gezet, waren er ook. Net als de vrouw die ik had gered”, vertelt Anouk.
Lieve woordenIn het gemeentehuis kreeg ze een heldenpenning en een loffelijk getuigschrift. “De burgemeester sprak nog lieve woorden. Hij vertelde dat het erg bijzonder was wat ik gedaan heb en dat ik dat niet zomaar voorbij moest laten gaan. Ik zal het inderdaad niet gauw vergeten, al blijf ik alles toch ook een beetje onwerkelijk vinden.”
Anouk fietste op die bewuste 27e mei tegen middernacht op de Rietgors. De bliksem was ingeslagen en drie huizen stonden in brand. Ze bedacht zich geen moment ("iedereen zal toch zo handelen'') en bonsde op de deur van een van de huizen. Dat in combinatie met haar geschreeuw maakte de bewoonster wakker.
BijzonderDie vrouw was er dinsdagavond dus ook bij. Anouk: “Ik had al eerder met haar gesproken, ze is bij me op bezoek geweest en sprak toen ook al mooie dankwoorden. In het gemeentehuis zei ze opnieuw dat ze het heel bijzonder vond wat ik toen heb gedaan.”
“Ik vond het erg leuk dat dit voor me is geregeld. Ik moet het allemaal nog een beetje verwerken.”