Ergün reed die bewuste dinsdagnacht over de Oosterhoutseweg, waar hij plotseling de controle over het stuur verloor en met behoorlijke snelheid tegen een boom gelanceerd werd. Daarna kwam de auto op zijn kop in een sloot terecht. De twintiger overleed ter plekke.
'Als een bom ingeslagen'Huseyin kende Ergün zijn hele leven lang. Ze groeiden uit tot elkaars beste vriend. “Ergün is een van de liefste en vriendelijkste jongens die ik ooit heb gekend. Hij was behulpzaam en stond altijd voor andere mensen klaar. Hij was hét gezicht van de zaak waar wij allebei voor werkten. Het nieuws van zijn dood is als een bom ingeslagen.”
Ergün werkte al jaren in de horeca in Raamsdonksveer. Hij maakte dagelijks praatjes met klanten en was zeer geliefd in de omgeving, weet Huseyin. “Hij was een topper in het vak en lief en behulpzaam voor alle klanten. De emoties liggen hoog bij heel veel mensen. We verwachten dan ook dat er veel mensen morgen de tocht zullen bijwonen.”
Minuut stilteHuseyin verwacht tussen de 250 en 500 lopers. Vrienden en familieleden komen om halfacht bij elkaar op de Keizersdijk in Raamsdonksveer, vlakbij het eetcafé waar Ergün werkte. Daarna lopen ze door naar de plek van het ongeluk, waar honderden witte ballonnen worden losgelaten en bloemenkransen worden neergelegd. Ten slotte wordt er een minuut stilte gehouden.
In de afgelopen twee jaar zijn er op de Oosterhoutseweg ten minste vijftien ongelukken gebeurd, zo blijkt uit het archief van Omroep Brabant. Ten minste één liep dodelijk af: een automobilist kwam om het leven na een botsing met een bus.
In 2002 gebeurde er een gruwelijk ongeluk waarbij de 13-jarige Kevin Joore uit Raamsdonksveer om het leven kwam. Sindsdien staat er langs die weg een monument ter nagedachtenis van Kevin.
'Tijd voor actie'“Het wordt tijd dat de gemeente in actie komt en maatregelen neemt”, vindt Huseyin. “Er moet eens aandacht komen voor die gevaarlijke stoeprand en dat omstreden kruispunt, want het is te vaak raak daar."
"We hopen met deze stille tocht een signaal af te geven aan de gemeente. Maar in de eerste plaats doen we dit om Ergün te herdenken. Man, wat zou hij trots zijn geweest.”