Met luid gejuich worden de eerste goed gemikte pijlen ontvangen in de kantine. De spanning is te snijden. Trots wordt een appje getoond dat Van den Berg vrijdagmiddag stuurde, nadat hij zich plaatste voor de kwartfinale's. "In zijn vrije tijd stuurt hij ons berichtjes. Zo hebben we toch verbinding met hem, dat is leuk."

Bier en bitterballenOpnieuw gejuich. De wedstrijd is gewonnen, op naar de halve finale. Die begint ongeveer twee pilsjes en een schaal bitterballen later. Tegenstander is een Fransman, Jean-Charles Valladont. En dat is een goede boogschutter, vindt Peter Hulsen. En hij kan het weten, want hij is een niet onverdienstelijke trainer in de handboogsport. Toen Sjef nog een Sjefke was, kreeg hij les van Hulsen. "Sjef was een hele fijne pupil om mee te werken. Die wilde altijd alles weten. Hoe iets moest en waarom het zo moest."
In Rio vuurt de tegenstander van Van den Berg een flinke afzwaaier af.  Hulsen: "Op dat podium staan daar, dat doet toch wel iets met je. Dan moet je sterk in je schoenen staan." En of het nu die spanning is of gewoon de wind, ook Van den Berg mist pijlen. "Kom op Sjef!"

'Net buiten de medailles'' Het vertrouwen en de aanmoedigingen in 'Rooi' ten spijt, de halve finale gaat verloren voor Van den Berg. "Heel erg jammer!" En ook het brons komt niet naar Brabant. Anton Vervoort, voorzitter van handboogvereniging Ontspanning: "Hij was niet in topvorm. En waar het aan ligt, weet ik niet. De vierde plaats is wel de slechtste die je kunt hebben zo net buiten de medailles om."
Eén van de andere leden vult aan: "Over een half uur weten we wel waar het aan lag, dan heeft hij wel een app gestuurd ."