Samir ontvluchtte Syrië een jaar geleden. Hij kwam terecht in het asielzoekerscentrum in Westelbeers, beter bekend als Den Beerschen Bak. Daar was hij aanvankelijk niet in beweging te krijgen. "Wij nodigden de vluchtelingen uit voor een kennismaking in onze cultuurboerderij.," zegt Berdie Pasmans. "Maar Samir kwam in het begin nog niet mee."
De groep asielzoekers wist hem na verloop van tijd toch zover te krijgen dat hij zich bij hen voegde. Berdie zag hoe Samir daar weer begon te tekenen. Van voorwerpen die hij in de tuin vond, maakte hij stillevens vol verwijzingen naar de situatie in Syrië. "Hij spreekt geen Engels of Nederlands en ik spreek geen woord Arabisch en toch begrijp ik wat hij bedoelt als hij uitleg geeft aan zijn kunst," zegt Berdie. Uit wat hij haar met handen en voeten probeerde te vertellen begreep ze dat hij vreselijke dingen moest hebben gezien en meegemaakt. "Ik kreeg er tranen van in mijn ogen."
Wandpaneel vol symboliekGerard en Berdie zagen hoe Samir opknapte in hun cultuurboerderij. "Hij vond hier een uitlaatklep voor zijn onverwerkte trauma's."  Dat is ook te zien in de muurschildering die hij maakte in hun toekomstige bed and breakfast. "Die vertelt het verhaal van het lijden van de Syriërs in de burgeroorlog die nu al vijf jaar duurt. Alle beelden zijn symbolisch. De portretten van mensen met gesloten ogen verbeelden alle mensen die gestorven zijn in de oorlog. Het portret van de oude man links bovenin is van Abraham, de aartsvader. Die overziet de hele boel maar kan er niets aan veranderen."  

Voorlopig zal de muurschildering alleen zichtbaar zijn voor gasten die in de b&b overnachten. "Maar misschien is er in de toekomst wel meer mogelijk," zegt Berdie. Samir woont inmiddels in Amsterdam en hoopt snel zijn gezin over te kunnen brengen. Met Gerard en Berdie onderhoudt hij vooral via social media contact. "Maar hij zit voor altijd in mijn hart," benadrukt Berdie.