Van Gijzel herinnert zich dat in dat park een speelraket stond. "Dan was ik John Glenn, de eerste Amerikaanse astronaut, prachtig." Die raket is er niet meer. Wel is er net als toen een pierebadje, alleen nu staat er geen water in. Van Gijzel: "Wij speelden de hele zomer in hetzelfde water, maar dat mag niet meer, er zijn allerlei wettelijke eisen."
LEES OOK: #Houdoerob: burgemeester Van Gijzel geridderd bij afscheid van Eindhovense gemeenteraad
Regeltjes, regeltjes, regeltjesHet is één van zijn frustraties in acht jaar burgemeesterschap. Al die regeltjes die landelijk bedacht worden, en die de stad moet uitvoeren. "Dat houdt de toekomst tegen," is zijn overtuiging. Voorbeeld? "Nou bijvoorbeeld DAF. Ze kunnen vrachtwagens in colonnes laten rijden. Dat is energiezuinig en veilig, maar het mag niet." En zo heeft hij talloze voorbeelden. Hij denkt dat in steden de toekomst gemaakt kan worden, maar dan moet de rijksoverheid zich er niet teveel mee bemoeien.
De toekomst En zo heeft Van Gijzel het in de omgeving van zijn jeugd alweer over de toekomst. Hij weet dat veel mensen van zijn leeftijd terugverlangen naar het verleden. "Maar dat is zinloos, want die tijd komt niet terug, en zo mooi was het ook niet."
En hij vertelt over vakanties vroeger. Hoe het gezin met vier kinderen in de auto naar Oostenrijk reed. Pa achter het stuur met een sigaret, en alle ramen dicht want ma wilde geen tocht. "Dat was een ramp."
Trots en schaamteToen hij volwassen werd vertrok Van Gijzel een tijd naar Amsterdam. "Ik was trots op Eindhoven, mijn vader was er geboren, mijn opa, het was mijn stad. Maar als je daar kwam reageerden ze negatief, alsof je je moest schamen dat je uit Eindhoven kwam."  Dat was voor Van Gijzel het thema van zijn burgemeesterschap. Mensen weer trots maken op hun stad. En hij denkt dat dat gelukt is.
Strijp STussen de oude fabrieksgebouwen van Philips, Strijp-S, waar Eindhoven zichzelf opnieuw uitvond vertelt hij dat dit alleen kon door samen te werken. En dat is ook zijn motto voor de toekomst. In een stad kun je samenwerken, en inspelen op wat er komt, want niemand kan de toekomst voorspellen.
Mooier, schoner, gezonder En die kinderen die nu in het Bonifatiuspark spelen? Wat voor toekomst hebben die. Hij vertelt: "Ik ga vaak naar scholen en dan zeg ik: ik ben jaloers op jullie. Want jullie zullen de wereld zien veranderen zoals hij nog nooit veranderd is. En als we het goed doen wordt hij veel mooier, schoner, en gezonder."