Zingen en zuipen tussen de neerploffende lijkzakken: Bosch Beach
Dát strand is het decor van de hedendaagse opera 'Bosch Beach' die zaterdag in Brugge in première ging. De opera is gemaakt door Muziektheater LOD uit Gent en mede geproduceerd door de stichting Jeroen Bosch 500. Begin november komt de voorstelling naar Den Bosch voor muziekfestival November Music.
Zingen en zuipen Drie badgasten vieren op het strand ongestoord hun vakantie. Ze zingen, zuipen en neuken terwijl om hen heen de lijkzakken met doffe dreunen op het zand ploffen. Even overwegen ze hun geld terug te vragen maar hun grootste klacht blijft de inferieure kwaliteit van het bier op het eiland.
In beeld zit de verwijzing naar Bosch in het personeel van het drietal bedient. Ze dragen kostuums die zo uit de schilderijen van Bosch zijn geknipt maar dan in glimmend aluminium.
Het strand in de hel Inhoudelijk zit de link in het moralisme van Bosch. In zijn drieluiken verdeelde hij het menselijk gedrag over het paradijs en de hel. De makers van 'Bosch Beach' werken wellicht met een iets minder geheven vinger maar geleidelijk wordt wel duidelijk dat wat hen betreft de 'Bosch Beach' ergens in de hel ligt.
De muziek van 'Bosch Beach' is van Vasco Mendonça en wordt gespeeld door Asko/Schönberg. Vooral met slagwerk en rauw loeiende didgeridoos zetten ze een mooie dreigende sfeer neer. Schrijver Dimitri Verhulst schreef weinig verbloemende teksten die de genotszucht van de drie zangers extra vet aanzetten.
Bijzondere belevenisDansen op de vulkaan, zo heet het als mensen de dreiging uit de buitenwereld negeren om ongestoord door te kunnen gaan met een comfortabel leven. Het is van alle tijden maar in 'Bosch Beach' wordt het dilemma nog eens duidelijk neergezet én op een manier die de voorstelling tot een bijzondere belevenis maakt.