Ze hadden allerlei marathons kunnen lopen maar kiezen heel bewust voor Eindhoven. Emilie hoopt tijdens het lopen vooral de 'Brabantse gemoedelijkheid' te ervaren. ''Ik heb de halve marathon in Amsterdam gelopen maar dat was 'em niet. Ik kreeg het gevoel dat de fietsers graag door wilden rijden en dat ze vonden dat ze werden tegengehouden door de renners.'' In Eindhoven verwacht ze dat ze meer welkom is.
RuggensteuntjeDie sfeer was voor Brenda en Elian ook een belangrijke reden om voor Eindhoven te kiezen. En zo'n marathon dicht bij huis heeft als voordeel dat je veel supporters hebt. ''Mijn ouders proberen niet alleen bij de finish te staan'', zegt Brenda, ''maar ook op plekken waar ze denken dat ik het moeilijk ga krijgen. Het is een extra ruggensteuntje.''
Ook Elian heeft 'fans' langs het hele parkoers staan. ''Op sommige momenten ga je mentaal toch een beetje verzwakken en dan is het fijn als je weer een bekend gezicht langs de lijn ziet.''
Sint-OedenrodeSupporters of niet, de dames moeten de marathon zélf lopen. Ze hebben zich alle drie goed voorbereid. Elian is er een jaar mee bezig geweest. Brenda is na carnaval begonnen. ''Ik viel toen een beetje in een zwart gat. Ik was niet fit en dacht toen dat ik maar een marathon moest gaan lopen. Ik heb al de marathons van Parijs en Sint-Oedenrode gelopen.'' In Eindhoven liep ze nog nooit maar ze verwacht dat het net zo'n happening is als in Parijs.
De Brabantsen gaan alle drie op hun eigen schema weg. ''Of dat haalbaar blijkt, moeten we maar zien'', vindt Emilie. ''Het belangrijkste is dat we de finish halen.''