"Ik kon nog geen ei bakken", zegt de jonge kok, die eigenlijk pas op zijn 27e ging koken. De Rozario had heel wat gekke baantjes nodig om verzeild te raken in de horeca. Eerst in de bediening, maar dat zag hij zichzelf niet tot zijn pensioen doen. 

"Ik ben eigenlijk tot mijn 25e een grote boef geweest." Drinken, snuiven, schulden, Jermain maakte het allemaal mee. "Ik kom uit een groot gezin, wilde graag vrij zijn en was daarom op mijn 15e al het huis uit. Maar het leven was zo anders dan ik dacht. Eigenlijk was ik vooral op zoek naar mezelf. Ik had nog geen doel in mijn leven. Ik ging van feestje naar feestje en had verkeerde vrienden."

Huilen
Chefkok Soenil Bahadoer van Restaurant De Lindehof in Nuenen was een van de horecaondernemers die het verschil maakte bij Jermain. Bij hem ging Jermain koken. 

"Soenil was als een vaderfiguur. Bij hem heb ik een dikke huid gekregen. Hij was keihard en superstreng. Ik zat echt wel eens te huilen op de toilet. Nu pas begin ik hem te begrijpen." Een passie was geboren. De passie om te koken. En na heel wat jaren oefenen in Nuenen kwam er een investeerder langs die het aandurfde met Jermain de Rozario om een eigen zaak te beginnen in Helmond. 

Succes
En Jermain heeft succes. Het tv-programma 'De nieuwe garde' zette de jonge kok en zijn restaurant op de kaart. En inmiddels heeft hij al wat prijzen en nominaties binnen. Maar het is voor Jermain geen gelopen race: "Je moet je altijd weer blijven bewijzen. Ik heb in het verleden genoeg trubbels gehad, dat ik nu soms denk: wanneer komt de tegenvaller? Maar het houdt me ook scherp."

Jermain kookt met zijn hart, op gevoel. "Ik kan mijn creativiteit kwijt bij het koken. Ik kook vooral voor mijzelf, ik zie het als therapie. Maar laten we ook gewoon blijven. Wij zijn gewoon koks, geen tv-sterren zoals dat soms lijkt."