Via de lange oprijlaan kom je bij het sprookjesachtige kasteel aan. De tuinen piekfijn onderhouden, de luiken rood-wit geschilderd. Het eeuwenoude gebouw staat deels in de steigers. Tijdens de hagelbui van afgelopen zomer sneuvelden er 1441 ruiten, die worden nu gerestaureerd.
Het kasteel is al meer dan 200 jaar in het bezit van de familie. De baron erfde het na de tweede wereldoorlog van zijn oom Samuel. Het is nu in bezit van een stichting die het met behulp van veel vrijwilligers ook onderhoudt en ook openstelt voor bezoekers. De baron woont er sinds 2014 zelf.
Handjes schudden In één van de zo'n 30 ruimtes wordt de receptie van de baron gehouden. Het feestje met een vaandelgroet van het Gilde. Daarna mogen mensen in de rij gaan staan om de jarige een handje te schudden. Vanuit zijn rolstoel ziet hij de genodigden iedere keer weer glunderend op hem afstappen en hem hartelijk feliciteren. Verstaan doet hij ze niet altijd, want hij hoort niet meer zo goed.

Toch is hij nog behoorlijk bij de pinken. "Hoe vindt u het dat u nu 100 bent?". "Tja, ik heb me daar 99 jaar op voor kunnen bereiden," antwoordt hij. Een van zijn vele kleindochters vertelt: "Altijd als ik hier kom heeft hij boeken en kranten in allerlei talen om zich heen liggen. Hij is nog heel erg helder."
'Ik vind het heel erg leuk'In de rij wachten mensen rustig tot ze aan de beurt zijn. Familie, vrienden, mensen uit de buurt. "Ik ben een goede vriendin van hem, ik ken hem al heel lang. Ik kom hem feliciteren omdat hij 100 wordt, dat is heel erg bijzonder. Maar volgens mij had dit hele feest niet gehoeven van hem", zegt een dame in de rij. De baron wordt door zijn respecabele leeftijd snel moe en een avond als deze is zwaar, maar genieten doet hij zeker. "Ik vind het heel erg leuk, heel gezellig."
Gezien zijn chique optrekje en de status van de man zijn er ook aanwezigen die erg tegen hem op kijken. "Ik ben door de familie persoonlijk uitgenodigd", vertellen een aantal mensen uit de buurt trots. Sommigen kennen de baron en zijn kasteel al jaren. "Het is een man uit duizenden, daar neem ik m'n petje voor af. Hij is correct, recht door zee en ontzettend eerlijk, daar houd ik van", zegt de dame die naast het kasteel woont. "En daar ben ik dan de buurvrouw van he."
Voor zijn familie is het echter de normaalste zaak van de wereld. "Voor ons is het gewoon onze grootvader. We zijn heel blij dat we dit allemaal nog mogen vieren met hem vandaag.", zegt de oudste kleindochter.