Bas Tukker (38) uit Breda is leraar Grieks en Latijn op het Mencia de Mendoza Lyceum in Breda. We ontmoeten hem voor de poort van RKJVV, volksclub in Den Bosch. Er is hier geen stadion en geen tribune te bekennen. “Maar dat maakt allang niet meer uit.”
Op het affiche staat een wedstrijd tegen SV CHC. Met recht een derby. De clubs zijn letterlijk buren. De wedstrijd is beladen. Toen de volksclubs elkaar de vorige keer troffen, werd de wedstrijd gestaakt. Na een rode kaart liep de boel uit de hand.
Maar deze zonnige herfstdag begint gemoedelijk. Uit de kantine komen de geur van frietvet en de klanken van Nederlandstalige schlagers ons tegemoet. En in de bestuurskamer is de ontvangst hartelijk. “Willen jullie een kopje soep? We hebben tomaat en kip. Vers gemaakt.”
110.000 foto'sVan alle wedstrijden en stadions die hij bezocht, maakte Bas 110.000 foto’s. Een selectie daarvan staat op zijn website. Voor de wedstrijd begint, bespreken we zijn allermooiste foto's.
“Ik heb een reis gemaakt door IJsland van twee weken, moederziel alleen. Een auto gehuurd en het land doorgereden. Dit was ergens in Noordwest IJsland, zo’n beetje het eenzaamste punt. Een voetbalveld tussen de fjorden.”
“Dit is in de buurt van Luik, in Wallonië. Het woord renovatie is daar nog niet echt doorgedrongen. De club was allang ter ziele en het veld heeft daar jarenlang liggen verkommeren. Ik zag die tribune een keer vanaf de snelweg. Ik ben tussen hekken doorgewrongen om het te fotograferen. Een paar jaar geleden is het opgeruimd. Er staat nu een enorm winkelcentrum.”
“In de zomer van 2009 maakte ik een reis door Ierland. Dit was in Belfast, daar speelden de twee grootste protestantse clubs tegen elkaar. Langs het veld zag je borden die met het geloof te maken hebben. Jesus, inderdaad. ‘Life without God makes no sense’, dat soort uitspraken.”
“Hiervoor moet je in Wallonië zijn. Dit is vlak over de taalgrens, in Steenput. De club is een paar jaar terug opgeheven. De boer had het veld uitgeleend aan de voetbalclub en hij kreeg het dus terug. De tribune gebruikt hij nu voor opslag van hooi en gereedschap. En de schapen hebben het veld overgenomen.”
“Dit is in Sion, in Zwitserland. Misschien wel m’n allermooiste foto, met een mooi berglandschap en een kasteel op de achtergrond. Verschrikkelijk slechte wedstrijd trouwens: Sion – F.C. Zürich, 0-0.”
Terug naar RKJVV in Den Bosch. Een club die waarschijnlijk het laatste jaar in zijn bestaan beleeft. Volgend jaar, het jaar van opheffing, bestaat RKJVV 70 jaar. En dat is de reden waarom Bas hier naar toe wilde. “Een beetje treurig. De bestuursvoorzitter noemde het net een sterfhuis. De club heeft nauwelijks nog jeugd. Ik vind het intrigerend om iets te fotograferen waarvan ik weet dat het er over een tijdje niet meer is.”
VerweerdBas gaat aan het werk. Het eerste dat zijn aandacht trekt, is een verweerd reclamebord. Rode letters op een ooit wit bord, zijn nu mossig groen. Het past bij de herfstkleuren. “Ik zoek niet zozeer de actie. Ik wil de achtergrond. Ik houd niet van gelikt. Het mag leven en karakter hebben.”
RoofdierDe wedstrijd begint. Tukker fotografeert de opkomst op het veld. Al snel maakt thuisclub RKJVV het eerste doelpunt. 1-0. Dan gebeurt er lang niets. Bas bekijkt de wedstrijd vanaf alle hoeken van het veld en wacht tot de actie zijn kant op komt. “Als een soort roofdier sta je te wachten.”
Dan opeens: actie. Klik-klik. Gelukt? “Als deze scherp is, is dat een heel erg mooie foto.” Maar over het algemeen is Bas bescheiden over het resultaat. “Op het moment dat je 300 foto’s maakt, zitten er echt wel 8 of 9 tussen die gelukt zijn. Maar ik heb niet de pretentie dat ik professionele foto’s maak.”
Om de onvermijdelijke waaromvraag moet Bas eerst lachen. “Omdat ik die vraag heel vaak krijg. Kijk, ik ben een verzamelaar. Van spullen: boeken, cd’s. Maar ook van kennis. Dit is ook een verzameling, met stadions. Accommodaties, laat ik het veilig zeggen. Elk voetbalveld één keer. Ik houd van voetbal. En ik houd van reizen. Ik wil zo veel mogelijk nieuwe dingen zien. Ik doe het elk weekend. En ik hoef niet te supporteren, ik wil een mooi plaatje maken.”
Uiteraard is Bas voetbalfan. “Ik was tien toen Nederland Europees kampioen werd. Ik heb zelf 2,5 jaar gevoetbald bij VVR in Rijsbergen, de jeugd. Dat was geen succes. Mijn droom om profvoetballer te worden, heb ik al heel snel moeten opbergen.”
NACBas’ favoriete club is NAC. “Maar die liefde hangt heel erg samen met het oude stadion aan de Beatrixstraat dat in 1996 is afgebroken. Daar ligt een gedeelte van mijn jeugd. Maar de liefde is bekoeld. Hoe kun je van zo veel wanbeleid blijven houden? Op een gegeven moment werd ik er een beetje boos van.”
Al bijna heeft hij zijn toestel opgeborgen. Maar dan vallen in het staartje van de wedstrijd vier doelpunten, allemaal gemaakt door RKJVV. Bas maakt nog een paar fraaie actieshots. Dan fluit de scheidsrechter af. Broederlijk vallen de tegenspelers en bijna-buren elkaar in de armen. Ze gaan naar de kleedkamer en we praten na. “Een vrij rustige derby. Het is heel vriendelijk gebleven. 5-0 was een verdiende overwinning. Maar de uitploeg liet het op het laatst een beetje lopen.”  Mooie wedstrijd? “Ik heb me wel vermaakt.”
Een dag later staan op Bas’ website 13 foto’s van de wedstrijd. Mijn favoriet is het verweerde reclamebord.[image:http://imgb.igcdn.nl/1aa828966e724bfb913b4f9ad51bab50/opener/Extreme_voetbalfan_Bas_Tukker_bij_het_veld_van_RKJVV_in_Den_Bosch_(Foto_Tom_van_den_Oetelaar).jpg]