Albert, bijna achtentachtig, zag niet alleen het Sinterklaasfeest, maar ook zichzelf veranderen onder die witte wenkbrauwen en gekrulde baard: "Ik begon toen ik achtendertig was. Ik moest toen rimpels bijtekenen omdat ik er niet oud genoeg uit zag. Dat is inmiddels wel anders."
[Tweet:body:https://twitter.com/JosVerkuijlen/status/805825809080614916]Met een brok in zijn keel trekt hij voor de laatste keer zijn pak aan. Hij mag dan al wel richting de negentig gaan, met het geheugen is weinig mis. Zijn herinningen gaan met gemak terug naar de tijd toen de foto's nog zwart-wit waren. "De eerste klus was bij de V&D in Eindhoven. Daar heb ik veertig jaar gewerkt." Na dat eerste optreden was hij gelijk verslaafd: "Weet je wat er zo leuk aan is? Zo veel kinderen zie je glunderen en daar doe je het voor."
DankbaarHet hulpsinterklaas zijn, ziet Albert als een belangrijk deel van zijn leven. Zo had Albert afgelopen tijd meerdere optredens per week. Basisscholen, bejaardencentra of verblijven voor verstandelijk gehandicapten: overal liet hij verkleed als Sinterklaas zijn gezicht zien. "Het is zulk dankbaar werk. Mensen zijn blij om je te zien. Ik krijg daar gewoon energie van."
Zie hier de documentaire die Sas Film in 2013 van Albert Decker maakte:[youtube:https://www.youtube.com/watch?v=-LHMrsQZg_I]
Dag SinterklaasjeTijdens zijn allerlaatste optreden werd Albert toegezongen door het koor De Toonkunst. Het Eindhovense gezelschap bestaat honderdtwintig jaar en kreeg daarom een speciaal bezoek van Sint Albert. Bij het afscheid werd uit volle borst 'Dag Sinterklaasje' gezongen. Niet eerder klonken de woorden van het nummer zo waar.
"Het is goed om afscheid te nemen, maar het is toch een beetje dubbel. Ik zal het missen, maar aan alles komt een eind. Het is het beste om te stoppen nu het nog goed gaat."