Een speelgoedhijskraan in de hoek van de kamer, de vuile theedoeken bij het fornuis en wat knutsel plakplaatjes op de grond verraden woensdag duidelijk dat het gezin Kachtryan nog tot de avond ervoor woonde in het Boxmeerse huis. Het gezin kreeg vorige week te horen dat ze definitief Nederland moeten verlaten. Binnen een paar dagen moest het gezin beslissen wat ze mee willen nemen naar Armenië.
ZIE OOK: Buren doen laatste poging om Armeens 'voorbeeldgezin' in Boxmeer te houden
Knutselwerkjes van de kinderenArjan en twee vriendinnen van het gezin proberen woensdag de achtergelaten spullen uit te zoeken. Alleen het meest belangrijke heeft het gezin Kachtryan meegenomen en dat is te zien. Met vochtige ogen verzamelen de vrienden knutselwerkjes en tekeningen van de kinderen bij elkaar. "Ik vind dit zo erg om weg te gooien maar je snapt dat ze dit niet mee kunnen nemen", legt één van hen uit. Al snel nemen de vrienden het besluit dat de meest persoonlijke spullen in dozen weggezet gaan worden. "Mochten we dan ooit nog eens naar Armenië gaan dan kunnen we dit aan ze geven."
ZIE OOK: Armeens gezin uit Boxmeer moet vertrekken na leugentje: 'Alles stort in elkaar'
Valse naamVader Hovsep kwam op 16-jarige leeftijd naar Nederland toe. Op advies van zijn oom gaf hij niet zijn ware naam op. Toen hij dit in 2010 opbiechtte, werd zijn verblijfsvergunning ingetrokken. Volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) speelde een eerdere veroordeling ook mee bij de beslissing. Hovsep Khachatryan werd een aantal jaar geleden veroordeeld voor geweld tegen een politieagent.
Voor de vrienden is het moeilijk te verkroppen dat Hovsep en zijn gezin nu daadwerkelijk weg zijn. "Het waren zulke gastvrije mensen", vertelt Dekkers. "Je ging hier nooit met een lege maag weg want er was altijd eten en gezelligheid." De vrienden hebben dinsdagavond al afscheid genomen van het gezin.
Afscheid kinderenDe kinderen van het gezin zaten op basisschool 't Bolwerk in Boxmeer. Daar werd maandag tijdens het sinterklaasfeest al afscheid genomen van de kinderen. Het zoontje zat in groep één en heeft toen nog aan sinterklaas verteld dat hij ging verhuizen. Het kleine mannetje liet ook nog een aandenken achter in zijn kamer. "Moet je hier kijken achter de deur", vertelt Dekkers terwijl hij de deur dicht doet. Op de muur zijn twee houten latjes in de vorm van een kruis op de muur getimmerd. "Hij heeft z'n kamer nog gezegend voordat hij weg ging."
Het gezin wordt in Armenië voor de eerste periode opgevangen door een tante.