Het is grijzebakkendag vandaag in Woensdrecht. Maar de bak van Leo staat er niet bij. Zijn bak staat maar zo'n twee keer per jaar aan de straat. Leo den Heyer heeft namelijk nauwelijks restafval. Hij is zeer bedreven in het scheiden van afval. Maar écht leven zonder restafval, dat gáát gewoon niet, zegt 'ie.
ToverwoordScheiden is het toverwoord. Als je er eenmaal mee begint, zal je versteld staan van de resultaten zegt de initiatiefnemer, Saver afvalverwerking in Roosendaal. Het project waar 100 gezinnen aan meedoen is vooral bedoeld om mensen bewust te maken van de hoeveelheid afval die een gezin produceert. En dat dat dus een heel stuk minder kan.
"Een persoon heeft al snel zo'n zes kilo restafval per week", zegt Pascal de Klerk van Saver. "De gezinnen die nu zes weken bezig zijn, komen nu nog maar uit op zo'n 900 gram per week. Dat is nogal een verschil."
Zakje chipsLeo komt bij lange na niet aan die 900 gram. Hij opent voor ons zijn prullenbak. "Een leeg zakje chips van mijn kleinzoon. Dat mag niet bij het plastic, omdat er een soort aluminiumfolie in het zakje zit. En dat geldt ook voor dit pak van de crackers".
50 gram per week. Meer restafval heeft Leo niet. En zelfs dat heel kleine beetje irriteert hem soms nog. "Neem nou zo'n lipje van een cupje koffiemelk. Het cupje mag bij het plastic, maar dat lipje dus niet. Dat vind ik nou vervelend."
Manier van levenHij is altijd al erg bewust met zijn omgeving omgegaan, zegt Leo. Dus toen de gemeente met het 100-100-100-project kwam, hoefde hij er niet lang over na te denken. Het levert naast een lage rekening voor de afvalstoffenheffing nog veel meer op zegt hij. "Plezier. En de wetenschap dat mijn kinderen en kleinkinderen een betere aarde zullen aantreffen".