Arnold Stam reed Elfstedentocht in 1997: 'Dat het de laatste is geweest, maakt het extra speciaal'
Elk jaar worden de ijsmeesters bij de eerste vorst even nerveus. Want.. kan die gereden worden of niet? De Elfstedentocht, een tweehonderd kilometer lange tocht over de Friese meren, vaak onder barre omstandigheden maar zo geliefd en tot de verbeelding sprekend. De laatste 'Tocht der Tochten' werd twintig jaar geleden gereden.
Arnold Stam uit Sprang-Capelle was toen een van de deelnemers: "Ik ben ongelofelijk blij dat ik dat heb mogen meemaken", vertelt hij bladerend door zijn plakboeken uit die tijd.
Gemengde gevoelens
Stam reed die dag in de kopgroep en was een van de favorieten voor de winst. Maar vlak voor de finish was de energie op, hij eindigde vijfde. Stam kijkt met gemengde gevoelens terug op die prestatie. "Toen was het een goede beslissing om de groep te laten gaan. Ik kon niet meer winnen dus ik dacht: 'Ik ga lekker genieten die laatste meters'."
"Maar toen ik later de beelden terugkeek en mezelf dertig seconden achter de kopgroep zag binnenkomen, vond ik dat toch wel heel erg jammer".
Historische tocht
De schaatser uit Sprang-Capelle heeft zijn vijfde plek ook nooit meer kunnen verbeteren. De tocht in 1997 was de laatste tot nu toe en daarmee schreef Stam historie. "Dat het de laatste is geweest, maakt het voor mij en voor ons als kopploeg uit die tijd wel extra speciaal", geeft Stam toe. "Maar aan de andere kant zou het goed zijn voor de sport als er weer een Elfstedentocht komt, het liefst zo snel mogelijk!"
Woensdag is er een reünie in Hindeloopen. Stam verheugt zich op het weerzien met de mannen die, zo bleek later, deze historische tocht op kop hebben gereden.
Opvolgers
Nog een Elfstedentocht zit er voor Stam niet meer in. Maar schaatsen doet hij nog steeds, zo fanatiek mogelijk. En als het niet op natuurijs kan, dan is hij op de ijsbaan in Breda. Dat doet hij samen met zijn drie zonen, Danny, Maikel en Remco, die allemaal met het schaatsvirus zijn besmet. Alle drie willen ze in de voetsporen van hun vader treden.
Stam is daar super trots op: "Het maakt mijn leven compleet dat mijn jongens echt 'hun ding' gevonden hebben in wat vroeger mijn uit de hand gelopen hobby was".