Ook de minder begaafde techneuten dansen op de STRP Biënnale
Als directeur van de STRP Biënnale haalde Spaninks deze installatie naar het Klokgebouw: MGNT heet het enorme ding van het 'What If-collective' uit Eindhoven. Het is een van de twintig grote installaties op de tentoonstelling dit jaar.
High-tech en kunst
Vrijdagavond begon de STRP biënnale weer, dat typisch Eindhovense evenement waar high-tech en kunst aan elkaar worden gekoppeld en dat twee jaar geleden zo'n 29.000 mensen trok. Computers, enorme beeldschermen, virtual-reality brillen en allerlei andere bizarre uitvindingen... ze zorgen in het Eindhovens Klokgebouw voor een vrolijke werkelijkheid die veel minder barrieres kent, dan een minder begaafde techneut als ikzelf zou verwachten.
Angelique en ik waren al even intiem. In de installatie 'Radial' projecteert een machine een bewegende lichtvlek op een wand. Door de machine aan te raken, kan je die lichtvlek besturen, van richting laten veranderen. Als je dat met z'n tweeën doet, beïnvloedt de manier waarop je elkaar vasthoudt het lichtpatroon ook. De kunst is de vlek eerst stond stilstand te brengen en dan de andere kant op te laten draaien. En daarom stonden we even eerder dus al enthousiast in elkaars handen te knijpen. Het duurt even voordat je je bedenkt dat je verder maar zelden zo kuis en toch zo enthousiast andere mensen beroert.
Kermisattractie
'Senses and sensors' heet de STRP Biënnale dit jaar. Kort gezegd gaat het om systemen die het menselijk lichaam aanvoelen en versterken of verbeteren. Techniek waar veel kennis in zit maar die hier dan door de combinatie met kunst een vrolijke draai krijgt.
Letterlijk een draai trouwens voor ontwerper Daniel de Bruin. Hij zit vastgesnoerd aan een stoeltje dat weer aan een zeven meter lange arm ronddraait, een soort kermisattractie die hij bestuurt met zijn hartslag en zijn spierspanning. Als Daniels hartslag omhoog gaat, draait de arm langzamer, met zijn spierspanning kan hij het apparaat laten stoppen. Een groot scherm laat zien, hoe het werkt. En Daniel bekent dat hij langzamerhand ook wel wat misselijk begint te worden.
Misselijk
Lachend zegt hij: "Maar als ik misselijk wordt, gaat m'n hartslag omhoog en dan draait het apparaat weer langzamer." Overigens, Daniel is vanwege de verzekering de enige die in zijn apparaat rondjes mag draaien.
Onthullend is 'The Architecture of Radio' van de Nederlandse kunstenaar Richard Vijgen. Hij bouwde een app waarop je kan zien door welke antennes we allemaal worden omringd. Al die signalen die we voortdurend gebruiken maar nooit zien, worden zo zichtbaar. Voor STRP maakte hij een groot scherm dat om de kijkers heenstaat.Op dat scherm worden zendmasten geprojecteerd die tot zo'n honderd kilometer van Eindhoven af staan. Als een dicht bos rukken de masten op over het scherm. Dat het er zo veel zijn,realiseren zich waarschijnlijk maar weinig mensen.
Meedansen
Techniek is voor veel mensen eng. Op STRP Biennale is dat niet zo. Angelique Spaninks: "Het is het leukst als je echt meedoet. Sommigen hebben daar moeite mee. Maar als je echt meedanst, kan je hier iets leuks beleven!"