Eerder op de dag was de band al een keer gerepareerd, maar toen de band even daarna wéér klapte wilde Welzorg eigenlijk niet opnieuw een monteur sturen. "Ik rijd om half twee de hoek om, en hij is weer lek! Nu is het halftien en sta ik nog steeds hier."

Kastje naar de muur
Een kennis van Van Hout probeerde meerdere malen contact te zoeken met Welzorg, maar dat mocht niet baten. "Ik word van het kastje naar de muur gestuurd. Ze zijn echt niet bereid om te komen", aldus Paulus Damen.

Meneer Van Hout wist van geen ophouden en was zeker niet bereid om naar huis te gaan, voordat het probleem was opgelost. Hij wilde dan ook niet met een taxi naar huis worden gebracht: "Dan word ik voor mijn flat op de galerij gedropt, met mijn lekke band en dan mag ik het uitzoeken."

Welzorg op haar beurt ziet het verhaal anders, laat een woordvoerder van de organisatie weten. "We hebben z'n band gerepareerd, die was snel opnieuw lek. Toen hadden wij helaas geen monteur in de buurt. Wel hebben we meteen een taxi naar hem toe gestuurd zodat hij in ieder geval naar huis kon", zegt Michale van Nieuwkasteele van Welzorg.

"Toen er om half vijf een monteur voor de deur stond was meneer Van Hout niet thuis. Hij had tegen de taxichauffeur gezegd dat hij terug naar het ziekenhuis gebracht wilde worden", zegt Van Nieuwkasteele. Rond tien voor half zeven belde de man weer. "Ook toen hebben we een taxibusje aangeboden, maar daar wilde meneer geen gebruik van maken. Rond kwart over negen lukte het toen om iemand van de storingsdienst erheen te laten gaan."

Al met al een betreurenswaardige samenloop van omstandigheden, vindt de woordvoerder. "Wij vinden het jammer dat we de man niet hebben kunnen helpen, maar hebben dat zeker geprobeerd. Hij zal zijn eigen beleving hebben bij het voorval van gisteren."

Geest boven lichaam
Toch kon Van Hout op enige steun rekenen. Vanuit het ziekenhuis kreeg hij een broodje en een kop koffie. "Daar moest ik het de hele dag mee doen, maar dat is een kwestie van de geest boven het lichaam stellen."

Rond halftien probeerde Damen nogmaals te bellen naar Welzorg, onder toeziend oog van onze camera. Ditmaal was het wel raak. Een kwartier later reed Ariën weer gewoon naar huis. "U ziet wel: Het is in vijf minuten gemaakt. Daar hebben we al die scenes over gehad de hele dag. Onbegrijpelijk!"