"Ik heb deze Schumann een keer of acht gespeeld," zegt klarinettist Arno van Houtert. "Ik kén deze muziek. Maar met Antony op de bok denk ik meteen 'Hé, dit is een Schumann die ik graag weer wil spelen." Het lijkt me een groot compliment van de door de wol geverfde orkestmusicus die eerder over Hermus al zei: "Dit zijn de momenten dat ik weer weet waarom ik muziek ben gaan studeren. Het is een vooorrecht om dit zo te mogen spelen."

[tweet:https://twitter.com/PPWindhorst/status/849576956693807104]

Een echte Brabander
Antony Hermus komt uit Oosterhout. "Een échte Brabander," roept hij lachend. Hij ging naar het conservatorium in Tilburg maar studeerde tegelijk bestuurskunde aan de universiteit. Na zijn afstuderen, ging hij snel Duitsland waar hij als dirigent een behoorlijke carriére opbouwde. Sinds kort is hij weer terug in Nederland. Hij woont in Amsterdam maar staat voor orkesten uit heel Europa. En dus ook voor de relatief jonge Philharmonie Zuidnederland.

"Het is een plezier om hier te werken," laat hij ongevraagd vallen aan het begin van het interview. Leg eens uit? "De musici hier zijn gretig,"zegt Antony. "Ze willen graag weten hoe het beter kan en daar gaan ze dan ook voor."

Zoetig
Het klinkt allemaal een beetje zoetig. Maar wie een half uur naar de repetitie kijkt, ziet dat de Oosterhoutse dirigent wel degelijk contact met het orkest heeft. De 'klik' tussen orkest en dirigent is één van de geheimen van de symfonische muziek. Wat voor invloed heeft die man nou eigenlijk die daar met dat stokje staat te zwaaien? Hermus zelf is er duidelijk over: "Dit stokje... daar komt helemaal geen klank uit. De muziek maken we sámen... de dirigent én het orkest!"

Antonhy Hermus dirigeert Philharmonie Zuidnederland in een concert met Schuman, Mozart (het klarinetconcert) en Franck in Heerlen, Eindhoven, Tilburg, Den Bosch én Breda.

[youtube:https://youtu.be/pDJElA8fj6M]