Eigenlijk kon er nauwelijks nog iets misgaan, want sinds de winterstop wint FC Engelen alles. De titel is voor Lurling een bijna nieuwe ervaring, ondanks zijn jarenlange loopbaan als profvoetballer in binnen- en buitenland.

'Groot feest'
Lurling werd in 1999 namelijk voor het laatst kampioen. Met FC Den Bosch. Het staat hem nog helder voor de geest. “Dat was bij RBC, we wonnen met één-twee en ik maakte beide doelpunten voor FC Den Bosch. Het werd daarna een groot feest.”

Deze negende april 2017 tekent Lurling voor eenzelfde scenario. “Alsof het zo moest zijn: mooi weer, alles en iedereen is er klaar voor. Dit gaat helemaal goed komen. Hopelijk.”

'Even wennen'
Het zou een mooi slot zijn van een seizoen, dat voor de voormalige speler van onder meer FC Den Bosch, NAC, Feyenoord en FC Köln moeizaam begon. “Het was wel even wennen. Met name de eerste weken. Wat bij een betaald-voetbalclub heel gewoon is, is bij een vierdeklasser wat minder verzorgd, zoals simpele bal- of trapvormen."
 
"Ook in de wedstrijd ervaar je natuurlijk verschillen: als je diep gaat en je vrij voor de keeper komt en dan geen bal krijgt. Meer dingen zijn anders: de complexen waar je je uitwedstrijden speelt, de velden. Maar dat weet je: de knop moet om en dat was ook geen probleem, zolang je het leuk vindt en je je fit voelt. Plezier overwint nog steeds alles.”

Excelleren 'op tien'
Dat plezier werd in de tweede competitiehelft alleen meer groter. ‘Daarvóór was ik verdedigende middenvelder, speelde ik ‘op zes’. Na de winterstop vroeg de trainer me of ik op ‘op tien’ wilde spelen. Dat wilde ik wel, dan heb je een vrije rol en kun je je aanvallend meer laten gelden. Ik ben en blijf een winnaar."

"Sindsdien scoorde ik tienmaal en heb ik enkele assists gegeven.” FC Engelen voer er wel bij, want sinds de ‘break’ bleef het team aan de winnende hand en werden de meeste tegenstanders met groot verschil aan de kant gezet.

Kwestie van tijd
Kortom, het ontkurken van de champagne en het uitreiken van de bloemen is een kwestie van tijd. Ook is er voor na afloop het nodige in het eigen sportpark georganiseerd.

Maar dan volgend seizoen de derde klasse. Kan Anthony Lurling dat als 40-jarige aan? Kan hij het ook geestelijk opbrengen? Zijn teamgenoten hoeven niet te wanhopen: “Zolang ik met niet al te veel mankementen te maken krijg en het leuk blijf vinden, wil ik nog niet aan stoppen denken.”

Het is sowieso een topseizoen voor FC Engelen. Het tweede elftal is al kampioen en de 'onder negentien' (het elftal waarbij Lurling betrokken is) kan ook de titel pakken.