Een aanslag van dichtbij meemaken, wat doet dat met je? 'Mensen zijn schrikkerig geworden'
Zo’n veertig leerlingen en hun begeleidende docenten stonden op de Westminster Bridge toen een terrorist in een auto vol op een groep mensen inreed. “De auto knalde vlak achter hen tegen de muur. Ze stonden op slechts tien meter afstand en renden gelukkig op tijd de juiste kant op.”
LEES OOK: Leerlingen weer veilig terug in Bergen op Zoom na aanslag Londen: 'Het was bizar'
Nachtrust
En dat maakte behoorlijk indruk. Nog steeds. “Mensen slapen slecht, zijn schrikkerig, worden ’s nachts ineens wakker en hebben concentratieproblemen”, beschrijft Looijen. “Een collega heeft er bijvoorbeeld last van als er ineens sirenes klinken of er een harde knal is. Volgens slachtofferhulp is dat een normale reactie. Dat moet slijten.”
Slachtofferhulp
Hij en zijn school doen er alles aan om de leerlingen te helpen. “We luisteren naar ze en verwijzen ze naar plekken waar ze hulp kunnen krijgen. Zo zijn er leerlingen die naar Slachtofferhulp zijn geweest, maar er zijn er ook die er helemaal niet over praten. Toch lijkt het erop dat iedereen op school wel weer zijn of haar dagelijkse leventje oppakt.”
LEES OOK: 'Is dit wel veilig?', school uit Eindhoven neemt geen risico na aanslag ParijsDe toekomst
“Maar het is niet zo maar gezegd dat wij volgend schooljaar gewoon weer naar Londen of een andere Europese hoofdstad gaan”, zegt hij. Deze ervaring heeft toch wel de ogen geopend voor hem. “Ik wil daar de komende periode met de leerlingen die dit hebben meegemaakt, hun ouders, en de docenten over praten. Wat gaan we in de toekomst doen?”
Het is een vraag waar hij nu nog geen antwoord op heeft. “Als iets verder van je af gebeurt, dan maak je die keuze denk ik gemakkelijker... Als je naar zo’n stad gaat dan is er gewoon een risico. Moet je dat wel willen opzoeken?”, vraagt hij zich af.
Trumptaal
Hij is het dan ook niet eens met mensen die zeggen dat je niet moet wijken voor terreur. “Dat vind ik van die Trumptaal. Dat is makkelijk gedacht, ja. Zeker als jouw leerlingen en jouw docenten dat niet van dichtbij hebben meegemaakt”, zegt hij fel. “Ik denk nu vooral: moet je voor de ervaring per se naar een stad als Londen of kan je net zo goed naar een andere plek in Engeland?”
Een volgende studiereis is voor latere zorg. “Ik hoop vooral dat straks na de meivakantie bij iedereen alles weer goed gaat. Dat het meeste weggesleten is.”