Achttien kinderen in een 'spooky' en 'creepy' voorstelling voor grote mensen

1 mei 2017 om 12:38
nl
De regisseur haalde achttien kinderen bij elkaar voor de voorstelling 'The Crow knows where the Children are'. Toch is het geen kindervoorstelling. Op de tribune van de nu nog geheime lokatie zit straks een volwassen publiek. De kinderen noemen de voorstelling 'spooky' en 'creepy' maar hebben er wel veel lol in. Of zoals Linne, een van hen zegt: "Het is enger als je zit te kijken dan wanneer je meespeelt."
Profielfoto van Redactie
Geschreven door

Bij een van de repetities zie ik een klein stukje van de voorstelling. Er staat een blond meisje op het toneel achter een microfoon, naast haar hurken twee andere meisjes achter een megafoon. Ze vertrekken hun gezichten met de muziek die wel iets weg heeft van huilende wolven.

Zielen
Regisseur Alexandra Broeder (Het Zuidelijk Toneel) verzon voor de voorstelling het sprookje van de Kinderberg. Een plek waar de kinderzielen terechtkomen van kinderen die volwassen zijn geworden. Voor haar draait de voorstelling om 'de kindertijd', die periode van je leven die onbereikbaar is geworden voor wie geen kind meer is. Alexandra: "Alsof je naar een schilderij kijkt dat je nog wel herkent maar waar je niet meer bij kunt."

Papieren zakken
Op het toneel spelen de kinderen met papieren zakken op hun hoofd; de gaten voor hun ogen maken het eng. De kinderen hebben net fluitjes uitgedeeld gekregen waarmee ze zachte hoge tonen maken als van de wind die langs een eenzame vlaggemast huilt.

Alexandra: "Mijn moeder is vroeger wel eens gewaarschuwd dat ik te veel fantasie had. Gek toch, als dat een waarschuwing is? Ik hield van verhalen over geesten en paralelle werelden". Veel kinderen vinden het volgens haar leuk om een enge sfeer neer te zetten. Bij de audities probeert ze juist die kinderen er uit te pikken.

Geheim
De voorstelling wordt gespeeld op een 'geheime locatie'. Het is Alexandra's manier om alles zo veel mogelijk onder controle te houden. "Het moet niet te vertrouwd worden. Het publiek moet echt wat meemaken, iets ondergaan."

De kinderen waar ik even later mee zit te praten (Djinn, Linne, Lise en Lidewij), zijn allemaal enthousiast. Ze spelen graag en hebben bij de productie nieuwe vrienden en vriendinnen gemaakt. Ze zijn benieuwd aar de reacties van het publiek.

Het zijn er achttien
En de samenwerking met Alexandra? "Ze is één keer weggelopen omdat we iets te enthousiast waren," zegt een van hen. Of zoals Alexandra het zegt: "Het is een hartstikke goeie groep. Maar ze zijn tussen de acht en de twaalf en het zijn er achttien!"

Op theaterfestival Boulevard was afgelopen zomer 'Mona' te zien van Alexandra, een voorstelling waarin een jong meisje een lange solo speelde.

[youtube:https://youtu.be/Uk3cqHU0gBo]

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.