Er ging een schok door ons land en al snel door de wereld. Velen kunnen zich nog herinneren waar ze waren toen ze het nieuws over de basisschoolmoord op Jesse Dingemans hoorden. Een volstrekt onschuldige scholier van acht jaar die in zijn eigen klas, door een man met een mes wordt doodgestoken. Onvoorstelbaar.

Sinterklaas
Hoogerheide werd overspoeld door media uit binnen- en buitenland. De rechtszaak was heftig en lang. De officier van justitie toonde in de rechtszaal foto's uit het opsporingsonderzoek.

Wat nooit meer van het netvlies af gaat: de foto van de vrolijke Sinterklaasversiering, de grote papieren stoomboot in de klas van Jesse, met daaronder ergens tussen omgevallen bankjes en tafeltjes, het lichaam van de achtjarige jongen. Details zagen we gelukkig niet.

Rechtszaak
Juliën C wilde zich niet laten onderzoeken en wilde ook geen advocaat. C. wilde eigenlijk niets zeggen. Na drie rechtszaken kreeg hij uiteindelijk afgerond 12 jaar cel en TBS.

Toen hij zijn straf had uitgezeten, was hij nog even in het nieuws. In 2015 probeerde zijn advocaat de TBS opgeheven te krijgen. Want hoe kun je iemand behandelen van wie we amper weten wat er in hem omgaat? Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ging daar niet in mee en bepaalde dat de behandeling gewoon mocht starten. Dus ging Juliën de kliniek in.

Waar staat hij?
De regels zeggen dat TBS'ers om de twee jaar een tussentijdse beoordeling krijgen, als het goed met je gaat kan het jaarlijks worden getoetst. Maandag legt het openbaar ministerie de toestand van Juliën op tafel. Waar staat hij nu, hoe gedraagt hij zich, is er verandering of ontwikkeling te zien in zijn gedrag, wat zijn de perspectieven en vooral: kan hij gewoon weer de straat op of is hij toch nog steeds een groot gevaar voor de samenleving en voor zichzelf?

Voor de buitenwereld zal de keuze makkelijk zijn: deze man mag nooit meer vrijkomen. Voor de mensen die Juliën C. van dichterbij hebben meegemaakt, zal het ook helder zijn: verwacht niet veel van Juliën C. Niets eigenlijk.

Juliën en Jesse
De zware verantwoordelijkheid ligt bij de rechtbank Breda. Die moet een afweging maken tussen het maatschappelijk belang, zeg maar: de bescherming van onze samenleving tegen gevaarlijke mensen. Daar tegenover staat het persoonlijke belang van Juliën, die intussen 32 jaar is. Hij heeft nog een heel leven voor zich.

Jesse had dat ook, net zoals ieder kind. Hij zou dit jaar 18 geworden zijn. Uitgaan, rijlessen, eindexamen doen, studeren wellicht. Maar het liep anders.