Huisarts Sjef Boesten helpt bij eigen euthanasie, zoals hij dat wilde: proostend op het leven
De gepensioneerde huisarts Sjef Boesten kwam er in oktober achter dat hij kanker had. Het was tijdens een fietsvakantie van Madrid naar Lissabon toen er bij het voorgerecht een stukje brood in zijn slokdarm bleef steken. Met pijn en moeite kreeg hij het doorgeslikt. Bij thuiskomst vroeg hij een bevriende arts om raad. Hij onderging een gastroscopie, waarbij met een camera in de slokdarm en maag wordt gekeken, en kreeg een tijdje later de diagnose slokdarmkanker te horen.
In eerste instantie was het ongeneeslijke slokdarmkanker, maar bij een second opinion werd hem verteld dat het wel te genezen viel. 23 bestralingen en vijf chemokuren volgden. Al die tijd hield Sjef vrienden, familie en naasten op de hoogte via zijn blog. Er zou nog een operatie volgen, maar dat bleek toen er toch uitzaaiingen werden gevonden, niet meer mogelijk.
Hoe lang nog?
Zijn eerste blog heette '77 kilometer'. Hierin vertelt hij over de diagnose van deze vreselijke ziekte. Later legt hij uit wat de 77 kilometer betekent. "Als patiënten met kanker aan mij vroegen hoelang ze nog te leven hadden, zei ik altijd 77 kilometer. Ik wist alleen niet hoelang dat ging duren", schreef Sjef in een van zijn blogs.
Sjef was als arts verbonden aan de Stichting Levenseindekliniek en wist wat euthanasie inhield. Jarenlang ging het over de euthanasiewens van anderen, nu ging het ineens over die van zichzelf. In veel van zijn blogs schreef hij dat de 'kwaliteit van leven altijd boven kwantiteit' ging. Hij wilde het op 'zijn eigen manier doen', maar wel in samenspraak met zijn naasten.
Het einde
Zondagmiddag om vijf uur was het zo ver. "Proostend met een glas wijn op mijn leven, de wens uitsprekend dat het jullie allemaal goed gaat. Maak er wat van. Geloof me: het leven is waard geleefd te worden. Voor mij is er niets meer van te maken, ik lijd nu veel te veel. Ik wil mijzelf en mijn naasten verder lijden en mijn aftakeling besparen. Ik wil zo herinnerd worden als ik nu ben", stond er in zijn laatste blog. "Als jullie dit lezen ben ik al over mijn lijden heen."
Sjef Boesten sloot zijn laatste en emotionele blog af met: "Het ga jullie goed."