Criminele huurder? Wegwezen! Tilburg en Den Bosch doen beroep op wet voor probleemwijken
Het lukt ze namelijk niet om een buurt leefbaar te maken als criminelen en herrieschoppers blijven toestromen. In Den Bosch gaat het om de wijken Hambaken en Hinthamerpoort, in Tilburg om de Stoeterijstraat in Groenewoud.
Voor de zomervakantie moeten de gemeenteraden beslissen of ze dat daadwerkelijk willen aanvragen bij het ministerie van binnenlandse zaken. Het gaat om een beroep op de zogeheten Rotterdamwet die het ook mogelijk maakt om nee te zeggen tegen radicaliserende huurders.
Voetbalveldje
Ze zijn al jaren bezig de verloedering tegen te gaan door sociale projecten (bijvoorbeeld taallessen) maar ook door het aanleggen van bijvoorbeeld een voetbalveldje. Komen er nieuwe bewoners die niet vatbaar zijn voor verbeteringen, dan is het dweilen met de kraan open.
Beide steden hebben al eerder proef gedraaid met selectieve woningtoewijzing. Dat betekende dat ze bepaalde groepen (werklozen en mensen die geregistreerd stonden bij de politie) niet toestonden in een bepaalde buurt te huren. Dat kon door afspraken met woningbouwverenigingen.
Discriminatie
Volgens wethouder Eric Logister is het niet zo dat mensen daardoor gediscrimineerd worden. "We hebben veel meer wijken in de stad. En we werken heel nauw samen met de woningcorporaties om te zorgen dat iedereen wel een woning toegewezen krijgt."
In de wijk Barten in Den Bosch vinden ze het belachelijk dat mensen met bijvoorbeeld een criminele achtergrond geweerd worden uit hun wijk. "Als je ooit iets hebt gedaan, wil nog niet zeggen dat je dat weer gaat doen", zegt een bewoonster. "Die mensen moeten toch ook een plek hebben om te wonen."
Maar het gaat niet alleen om weigeren van dubieuze personen, maar ook om het ondersteunen van kwetsbare bewoners en het belonen van positief gedrag. En om voorrang geven aan toekomstige inwoners die werk hebben of dat snel kunnen verkrijgen. Een andere bevolkingssamenstelling kan een wijk een boost geven.
Noodgreep
Zo kan een kwetsbaar gebied 'op adem komen'. Het is een noodgreep, beseffen de gemeenten, omdat iemands privacy in het geding kan zijn. De minister geeft ook niet 'zomaar' toestemming. dat doet hij alleen als gebleken is dat andere maatregelen niet (meer) helpen en als er voor de ongewenste huurders elders wel een plek te vinden is.
De zogenoemde Rotterdamwet bestaat al twaalf jaar, maar is per 1 januari uitgebreid. Nu zijn er meer criteria op grond waarvan huurders geweigerd kunnen worden. Als de gemeenten een aanvraag hebben gedaan, geeft de minister binnen acht weken antwoord. Het geldt dan voor vier jaar.