Inmiddels helpt de hele buurt mee met zoeken. Bij één buurman ligt het voer zelfs klaar op het dak van zijn schuurtje.

'Het zijn m'n kinderen'
Johan zet de box in zijn tuin elke dag eventjes aan zodra hij thuiskomt in de hoop dat zijn papegaaien erop af komen. "Het doet toch wel een beetje pijn. Het zijn m'n kinderen natuurlijk, buiten de andere twee om", lacht hij.

Twee papegaaien heeft Johan inmiddels terug. "Eentje is hier vlakbij in de Hoge Vucht gevonden en de ander was naar de vogelopvang in Zundert gebracht." Een derde vond Johan helaas dood terug. 

Roepgeluiden
Ondanks de leegte is het er niet rustiger op geworden in de kooi. "Die twee maken roepgeluiden naar eventueel de anderen die hier in de buurt zitten."

Waar de overige zeven vogels zijn gebleven, weet hij niet. "Ze moeten wel in de buurt zijn want ik hoor ze vaak. Maar ze zijn erg moeilijk te vinden en het vangen is ook lastig."

Naar de maan
Het zoontje van Johan, Bjorn, denkt wel te weten waar de vogels zijn gebleven. "De vogels zijn heel hoog, naar de top van de maan. Ze komen niet meer terug."

Johan baalt als een stekker. Hij had de tien gekleurde vogels nog maar een maand en was een nieuwe, grotere kooi voor ze aan het bouwen.