"We moesten een keer een wagen met vrouwen bouwen," zegt Frans. "Daar moesten borsten op en die moesten we allemaal strelen om het glad te krijgen. Wat hebben we gelachen toen."

'Je moet meebouwen'
Toen Frans van Bree meedeed met die eerste optocht, stelde de Brabantsedag nog niet zoveel voor. "We liepen gewoon met een geit rond. En ik begeleidde de boerenkapel. Dat stelde echt niets voor. Het is ongelofelijk wat eruit is voortgekomen."

Nog steeds verbaast Frans zich een beetje over de tienduizenden mensen die langs de kant staan tijdens de optocht. "Dan denk ik toch, komen ze hiervoor allemaal kijken? Je moet toch meebouwen aan die wagens, vind ik." Bouwen doet Frans niet meer. Maar hij voorziet zijn kinderen en kleinkinderen nog graag van 'ongevraagd' advies.

Met de paplepel
Zoon Johan heeft het bouwen aan de wagens met de paplepel ingegoten gekregen. "Ik was drie en toen deed ik al mee." Maar de wagens waar Johan aan meebouwt, zijn andere koek. "Vroeger liep je de hele buurt af op zoek naar materialen," zegt Frans. "Maar tegenwoordig is het allemaal gesponsord", vult Johan aan.

Ook de kleinkinderen doen al flink mee en het gezin Van Bree hoopt dat er nog lang gebouwd wordt in de familie. "De saamhorigheid en de gezelligheid, dat is het mooiste van de Brabantsedag," zegt Frans.