"De old farm stond there", vertelt Nol Hooijmaijers in zijn beste Engels aan de Amerikaanse verslaggeefster. Zo'n 200 cameraploegen heeft hij over de vloer gehad. Van Cambodja tot Azerbeidzjan. Trots leidde hij ze rond in zijn melkveebedrijf. Het staat op een verhoging, op een steenworafstand van zijn oude bedrijf, dat hij bijna veertig jaar had. "We zijn met kop en schotel in de hand hier naar toe komen lopen. Het ging heel vlot."

Kribbig
Wat Hooijmaijers bij Amerikanen opviel, was dat ze een andere insteek hebben dan de Nederlanders. "Zodra je bij een Amerikaan over belastingcenten begint, wordt ie terughoudend. Belastinggeld ten gunste van de bevolking? Daar worden ze kribbig van. Dat gaat niet."

Ook Louis van der Kallen van Waterschap Brabantse Delta heeft gemerkt dat Amerikanen een ander slag volk is. "Nederland is op preventie gericht. De Amerikanen willen vrijheid, blijheid. Die laten zich niet zo snel allerlei beperkingen opleggen. Maar ja. Nu zien ze dat die blijheid soms tegenvalt."

Kunnen de Amerikanen wat van ons leren als het gaat om waterbeheer? Nou en of, vindt Van der Kallen. "Ruimte geven aan het water. Zodat bedrijven kunnen blijven functioneren en zodat bewoners meer dan nu worden beschermd tegen de gevaren van het water."

Allergisch
Preventief denken dus in plaats van herstellen. Maar of de Amerikanen dat kunnen? "Daar heb ik wel eens mijn twijfels bij", zegt Van der Kallen. "Kijk naar Obamacare. Dat is ook beschermen van je burgers. Amerikanen zijn daar een beetje allergisch voor."

Catastrofes
Toch denkt Van der Kallen dat ze overstag gaan. "Want uiteindelijk krijgen ze dit soort catastrofes over zich heen. En de bevolking zal steeds vaker zeggen: waarom overkomt ons dit?"
Hooijmaijers is het met hem eens. "Er moet een keer iemand opstaan die zegt: jongens, dit kan niet, dit moeten we voor de bevolking zien te voorkomen. Maar dat gaat in Amerika iets trager dan hier in Nederland."