Het Auping bed, een Auronde, is in de zeventiger jaren ontworpen door Frans de la Haye, een ontwerper die ook les heeft gegeven aan de Design Academy in Eindhoven. En daarom staat dat bed hier in het Van Abbemuseum, op de tentoonstelling Traces #1.

[tweet:https://twitter.com/PCGGlas/status/916738104937078784]

Vijfenzeventig jaar
Nog vijf jaar! En dan viert de Eindhovense Design Academy de vijfenzeventigste verjaardag. Het lijkt een eind weg, maar het feestje is al begonnen. De tentoonstelling in het Van Abbe is de eerste in een reeks. In elk jaar dat ons nog scheidt van het jubileum van de Design Academy komt er zo'n expositie.

Jurriënne Ossewold van de Design Academy is één van de bedenkers van de expositie. "We willen de sporen laten zien die de studenten van de academie achter hebben gelaten. Hier in Eindhoven, in Nederland maar ook over de hele wereld. Je komt op veel plaatsen Eindhovense ontwerpers tegen en ze hebben vaak veel invloed."

Het begon, nu dus zeventig jaar gelden, met een opleiding voor Industriële Vormgeving. Die veranderde later in de Design Academy en bepaalde voor een belangrijk deel de verandering van Eindhoven tot design-stad. Al is het al met al nog niet zo lang geleden dat de Graduation Show, de afstudeerexpositie van de opleiding, in Amsterdam werd gehouden.

[tweet:https://twitter.com/simonheijdens/status/916654105854201856]

Maxima
Een opvallend stuk op de expositie is de tafel die Marijke van der Wijst ontwierp voor de huwelijk van Willem Alexander en Maxima. Het is een stevig meubelstuk dat past bij de Amsterdamse Beurs van Berlage waar die trouwerij in 2002 plaatsvond. In het Amsterdam Museum waar de tafel normaliter staat wordt het stuk ook gebruikt voor trouwerijen maar nu dus even niet.

De expositie in het Van Abbe is gemaakt door Annemartine van Kesteren . Ze maakte er geen historisch overzicht van. Van de eerste jaren van het opleidingsinstituut is in de tentoonstelling weinig te zien. Het Aupingbed van 1972 is het oudste geëxposeerde voorwerp.

Een ding of een wereld
Wel duidelijk wordt het verschil in de manier waarop de ontwerpers naar de wereld, naar hun werk én naar elkaar keken. De oudere ontwerpen zijn vaak voorwerpen: een stoel of een lamp; in latere ontwerpen zit meer maatschappelijke betrokkenheid. De studenten bedenken geen nieuwe dingen maar een nieuwe wereld.

[tweet:https://twitter.com/Diagoonhuis/status/830742199583309824]

En soms loopt het door elkaar zoals bij de 'Las-tige fiets' van Anne Pabon. Ze ontwierp de fiets voor de metaalwerkplaats van de gevangenis in Veenhuizen. Gedetineerden die deze fiets in elkaar kunnen lassen, hebben voldoende ervaring opgebouwd om een lasdiploma te verdienen.

[youtube:https://youtu.be/Urk3vUoKTy8]