Dat de molen stil ligt, doet molenaar Mark zeer. De molen is niet van hem, maar hij zorgt ervoor alsof dat wel zo is. “Het voelt als thuis zijn”, zegt hij. “Er is niks mooiers dan wanneer de molen aan het werk is en je hem hoort piepen en kraken.”

"Het doet zeer"
Dat piepen en kraken heeft de molen precies 2,5 maand gedaan. “We hadden hem zo opgeknapt dat we er weer mee konden malen. We hebben zelfs een winkeltje ingericht waar we het meel verkopen”, zegt Heutink. “Maar dat was maar van korte duur. En dat doet zeer.”

Een belangrijke balk heeft houtrot, en ook de wieken blijken verroest. Dat repareren kost zeker 100.000 euro en dat geld is er niet. Want er is wel subsidie voor het in stand houden van de monumentale molen, maar deze problemen waren niet voorzien en dus niet begroot. “Ik ben bang dat hij een jaar of misschien zelfs wel twee jaar stil ligt”, zegt Heutink.

Vrijwillge molenaar
Gevaarlijk is de molen op dit moment niet. “Als de molen draait werken er andere krachten dan wanneer hij stil staat”, legt Heutink uit. Hij steekt als vrijwillige molenaar al zijn vrije uurtjes in de molen. Op zaterdag maalt hij normaal, maar ook op andere dagen is hij er maar druk mee. Maar nu dus niet, want alles ligt dus stil.

Gelukkig kan het winkeltje nog wel bevoorraad worden. “Ik heb mijn opleiding tot molenaar bij de molen in Dongen gevolgd en daar mag ik zolang malen”, zegt Heutink, “maar dat is natuurlijk niet ideaal.” Daarom wil de molenaar op een andere manier aan geld komen. “Misschien zijn er toch nog subsidiepotjes of misschien kunnen we geld ophalen hier in Bavel. Alles om maar zo snel mogelijk weer te kunnen malen.”