Toon is gepensioneerd. Hij heeft tijd. Hij houdt het plein een beetje bij. Zijn vrouw werkt bij de plaatselijke kantoorboekhandel en zodoende heeft hij wel een band met Brouwhorst. "Zo'n vijf, zes uurtjes in de week ben ik hier om op te ruimen."

Gewapend met een vegertje, een schepje en een plamuurmes maakt hij dan zijn rondje. "Dat plamuurmesje heb ik nodig voor de kauwgom. Maar als dat spul al echt plat is getrapt, krijg ik het niet meer los. Deze bestrating is niet ideaal om schoon te houden, het trekt erin."

Een kwestie van mentaliteit
Ondanks het vereendepoetswerk van gemeente en vrijwilligers in Brouwhorst ligt er ook op de heuglijke dag nog wel wat. Een leeg suikerzakje, twee kassabonnen van een supermarkt naast een tomaatje en een koffiebeker. "Het gaat vooral om de mentaliteit van de mensen", vindt Toon.

Toon rijdt zelfs met eenveegwagen, een grote kruimeldief zeg maar, en houdt ook de houten zitbanken schoon. De prijs komt eigenlijk hem dus toe? "Ik heb 36 jaar bij Defensie gewerkt. Toen heb ik de medailleparades ook weten te ontwijken en dat doe ik nu ook. Ik ben niet zo van de prijzen."

Maar hij vindt het wel mooi dat het winkelcentrum Brouwhorst als eerste is geëindigd. "Goed voor het pleintje, ook."