In de loods staan kerstbomen en aan een lange, gedekte tafel zit zijn feestelijk uitgedoste familie. Jeffrey zelf ziet er ook uit om door een ringetje te halen: smoking, lakschoenen en rode das. De haren strak in de lak naar achter. "Ik beschrijf in de single hoe ik vind dat je kerst moet vieren. Dus, zorgen aan de kant. Cadeautjes zijn onbelangrijk. Het gaat om dat clichéwoord: saamhorigheid. Zo vind ik dat je kerst moet vieren."

Toast
Aan het hoofd van de tafel zit opa. Op het moment dat Jeffrey het refrein inzet, staat opa op en brengt een toast uit. De rest van de familie volgt. Een sneeuwkanon blaast nepsneeuw: het plaatje is compleet.

"Wij vieren van kleins af aan echt het kerstgevoel", legt Jeffrey uit. "Warmte, vredelievend. Lekker eten en drinken. En vooral heel veel plezier hebben met elkaar. Van kerstavond tot en met Tweede Kerstdag, dan zijn ze allemaal bij ons. En dat is best een lange tafel, kan ik je melden."

Netjes
Meteen rechts van opa zit het stralende middelpunt van de kersttafel: oma Francien van de Wielen. Ze vindt het allemaal prachtig. "Ik ben zo trots. Op alle kleinkinderen. Maar op hem... Zó." Oma steekt haar rechtervuist in de lucht om haar woorden kracht bij te zetten. "Jeffrey blijft gewoon, doet gewoon, heeft een mooie stem. Altijd keurig gekleed. Altijd netjes tegen andere mensen."

Balkenbrij
Oma kan nauwelijks wachten op de kerstdagen die eraan zitten te komen. "Bij ons thuis komt twintig man. De kleinkinderen, mijn eigen kinderen. Allemaal gezellig aan de tafel. Opa bakt balkenbrij. En allemaal chique. Dat hebben ze van thuis uit meegekregen. En dat probeer ik zo lang mogelijk vol te houden."

Voor Jeffrey is zijn nieuwe lied méér dan een mogelijke kersthit. "Het is ook iets om op terug te kijken. Elk jaar komt het hopelijk weer terug met kerst. Wat is er mooier om dit liedje terug te kijken met opa en oma erbij en de familie en vrienden, al het moois om je heen. Dat is prachtig. Zo heb ik ze voor altijd bij me."