"Onlangs hebben we nog een kantoorruimte leeggemaakt om een derde vrouw op te vangen", vertelt Rianne Scherpenisse van NEOS in Eindhoven. Dat is een organisatie voor maatschappelijke opvang en aanpak van huiselijk geweld. "Je ligt er nog net niet dagelijks wakker van. Het is een heel zorgelijke situatie."

'Je wil je veilig voelen'
Voordat een vrouw hulp inschakelt, heeft ze al veel meegemaakt. "Er zijn vaak ook meldingen gedaan bij de politie. Iemand moet dus echt moed verzamelen om de stap te zetten en ons te bellen. Vrouwen willen zich veilig voelen. En als dat onzeker is, moet dat heel zwaar zijn voor die vrouwen", denkt Scherpenisse.

Overbezet
Bij Kompaan en De Bocht in Goirle is normaal gesproken plek is voor tien gezinnen. Maar meestal is de bezetting 110 procent en zijn net als in Eindhoven ook de noodkamers bezet. "Het zit écht altijd vol. We proberen te kijken of er ergens anders in het land wel plek is, maar dat is bijna nooit het geval", aldus bestuurder Lian Smits.

Toch worden er nooit vrouwen en gezinnen terug op straat gezet. "We hebben kleine huiskamers. Daar kunnen ze de nacht op veldbedjes doorbrengen. Maar dat is geen situatie die je heel lang kan hebben."

'Het doet je wel wat' 
Bij NEOS in Eindhoven verblijven gemiddeld 35 kinderen van 0 tot 18 jaar oud. Zij zijn onderdeel van een probleemsituatie. "Als je direct wordt geconfronteerd met al die vrouwen en hun kinderen, dan doet dat wat me je."

Esther de Jong, regiomanager van WijZijn Traverse Groep in Bergen op Zoom, herkent de problematiek. "De vrouwenopvang in Nederland heeft te maken gehad met bezuinigingen en neemt veel vrouwen op met alleen maar code rood: de crisissituaties. Als het wat minder extreem is, wordt het plaatsen meteen lastiger.”