In 2010 werd het doolhof in negen maanden onder een bar in Berlijn gebouwd door bedenker Tim Henrik Schneider en zijn kunstenaarscollectief Karmanoia. 

Het zijn gangen, waardoor de bezoeker, voornamelijk in het donker, moet lopen, kruipen en sluipen. De ruimte is gevuld met niet te plaatsen geluiden. De bezoeker moet op de tast de weg zien te vinden. Alice in Wonderland maar dan met het licht uit. 

Het labyrint werd volledig opgetrokken uit materiaal dat bij de milieustraat werd gevonden. In 2014 sloot het labyrint. In die tijd gingen 40.000 bezoekers door de duistere gangen van het doolhof.

Nu willen ze in Tilburg hetzelfde gaan doen. Kunstenaars mogen zich aanmelden bij initiatiefnemer Qanvas dat voor dit project de medewerking krijgt van talloze organisaties, waaronder Poppodium 013, Fontys Hogeschool voor de Kunsten en de gemeente Tilburg. In totaal wordt door alle partijen één miljoen euro in het project geïnvesteerd.

'Met niks te vergelijken'
Wat kan de Tilburger verwachten van het doolhof waarin de bezoeker ‘minuten of uren op reis zijn’? Speurend op reisblogs op internet weten de toeristen die door het doolhof gegaan zijn niet goed de woorden te vinden. “Het is met niks te vergelijken wat je ooit heb gedaan”, vertelt Australiër Reuben Mourad in zijn reisvlog in 2013.

Om een idee te krijgen, ging Reuben ‘down the rabbit hole’ (tekst gaat verder onder video)

Mourad kreeg een gouden munt als toegang tot het labyrint en liet zich afzakken in de totaal verduisterde gangen. Binnen kwam de vlogger woorden te kort. Hij sprak over een ‘unieke ervaring’, maar vroeg zich ook af ‘wat hebben deze gasten gebruikt?’. Eén tip geeft de Australiër nu al mee. “Doe dit nooit als je claustrofobisch bent.”

Tilburg kan wanneer dit allemaal te beleven gaat zijn, is nog niet bekend. Maar een trippende, surrealistische, zintuigelijk prikkelende ervaring gaat het zijn. Tenminste als je geen claustrofobie hebt.