Sinds vorig jaar is die onderscheiding ook weggelegd voor de Oranje Leeuwinnen én voor spelers die voor het eerst hun opwachting hebben gemaakt in het nationale zaalvoetbal. In de tijd dat John de Bever (ja, ja die volkszanger uit Den Bosch) ’s werelds beste was (ook dat is geen grap), bestond die traditie in zaalvoetballand nog niet. Bijna dertig jaar na dato, De Bever speelde in 1988 zijn eerste interland in de zaal, heeft de KNVB die omissie goedgemaakt.

Met terugwerkende kracht
Een delegatie van de voetbalbond ging maandag op bezoek bij De Bever in Den Bosch. De multiman wilde nietsvermoedend best vertellen over zijn glorieuze carrière in het zaalvoetbal en waarom deze sport meer waardering verdient. Wist hij veel dat deze filmafspraak voor OnsOranje onder meer als smoes was gebruikt om hem met terugwerkende kracht te belonen voor zijn eersteling in het Nederlands team.

De Bever was, waarschijnlijk voor het eerst in zijn leven, uit het veld geslagen. “Ze waren klaar met de opnamen toen me werd verteld dat ze nog een verrassing voor me hadden. Ik wist van niets, maar vind het natuurlijk wel een grote eer. Echt hartstikke leuk.”

Vorige eeuw
Die van het echte Oranje krijgen al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw dat ereblijk. Mogelijk heeft de invoering te maken met het feit dat keeper Gejus van der Meulen tijdens de Olympische Spelen van 1924 in Parijs een pluchen konijn in zijn doel had gezet. Prompt won het Nederlands elftal met 6-0 van Roemenië. Zo werd het dier de mascotte van Oranje, met wisselend succes overigens. Eind jaren twintig moet de KNVB ook zijn begonnen met het uitreiken van het haasje. 

Maar waarom is nu pas ook John de Bever aan de beurt? De artiest wil er geen punt van maken, hij vindt het gewoon geweldig dat de KNVB hem op deze manier wil eren. “Twintig jaar geleden werd ik uitgeroepen tot beste speler van de wereld. Ook vindt de bond dat ik in mijn actieve periode het zaalvoetbal goed heb uitgedragen. En dat in een tijd dat die sport lang niet zo veel aandacht kreeg.”

'Meer geaccepteerd'
“Ik kwam eens terug van een groot toernooi en toen stond er alleen een verslaggever van een krant. Tegenwoordig lopen alle media overal voor uit. Zaalvoetbal is eigenlijk altijd wel een ondergeschoven kindje geweest. Gelukkig is deze sport in de loop der jaren wel meer geaccepteerd, net als het vrouwenvoetbal.” 

De Bever kan zich overigens niet meer herinneren tegen welk land hij voor het eerst het oranje shirt mocht aantrekken. Volgens de bond was dat in 1988, tegen België. De Bever weet wel dat hij in de beginjaren van zijn succesvolle loopbaan direct een enorme teleurstelling moest slikken. “In die tijd speelde ik ook op het veld, in België. In dat land ben ik toen met mijn auto op een tractor gereden en hierbij raakte ik zo gewond dat ik dat jaar de WK moest missen”, draait De Bever nog een keer de klok terug.

Optreden zonder haasje
Veel tijd om de geschiedenis in te duiken heeft de Bosschenaar niet. Ook voor de 52-jarige zanger is het de laatste dag van carnaval 2018 en dat betekent optreden! Wedden dat hij zeker vandaag die lach niet van zijn gezicht zal krijgen.

Het speldje laat De Bever uiteraard thuis, maar waar het komt te liggen of te staan, daar moet hij nog over nadenken.