De snowboarder heeft er totaal geen probleem mee zijn fatale val terug te kijken. Maar hij vindt het nog steeds een raadsel wat hem is overkomen.

'Gebroken lucifer'
“Hoooooeeee? Zoiets kan bijna niet gebeuren. Gek. Ik heb het al vaker teruggekeken. Steeds met verbazing. Die arm van mij leek wel op een gebroken lucifer. Je kunt altijd wel bijzonder terecht komen, maar zo’n ongeluk als ik heb gehad, dat komt bijna niet voor. Het was overigens nog maar mijn tweede ongeluk, vorig jaar maart ging ik voor het eerst onderuit.”

Toch blijft hij optimistisch. Niek gaat er niet vanuit dat dit zijn eerste én laatste poging was om actief te zijn op de Winterspelen. Maar hij zit wel sneller thuis dan verwacht. “Mijn ouders zijn er nog. Ik heb zelf gezegd dat ze er moeten blijven. Geniet maar van die vakantie. Ik red me wel.”

Training hervat
Sterker nog, Niek heeft de training al hervat op het sportcomplex van NOC*NSF in Papendal, bij Arnhem. Met tientallen schroeven en een plaatje in zijn arm, dat dan weer wel. “Mijn arm is nog wat stijf, maar het gaat bijzonder goed.”