Op zijn elfde al begon Stefan als hulpje bij een team dat aan sledehonden racen deed. Ook zijn vrouw Ilse was nog heel jong toen ze met de sport in aanraking kwam. Een jaar of tien geleden begonnen ze samen te bouwen aan een eigen team. Eerst hadden ze twee honden, toen drie. Inmiddels hebben ze tien wedstrijdhonden. Zes staan er bij een wedstrijd in de 'basis', vier staan 'reserve'. 

'Formule 1 van het sledehonden racen'

Een van de belangrijkste honden, eentje die altijd voorop loopt, had afgelopen weekend last van hormonen. "Je werkt met dieren, niet met iets dat op een motor loopt. We zijn op het EK met een heel jong team van start gegaan, maar dat is heel goed uitgepakt."

Stefan en Ilse hebben geen Husky sledehonden. "We hebben een mix van verschillende rassen. Er wordt geprobeerd om zo de ultieme sledehonden te krijgen. Het is zeg maar de Formule 1 op gebied van sledehonden. " En met die zogeheten 'hounds' trainen en racen Ilse en Stefan naar hartenlust. Waarom het zo'n mooie bezigheid is?  "We zijn altijd met dieren bezig in de natuur. En we zijn sportief."

Tekst gaat verder onder de Facebookpost.

Grootste succes

Afgelopen weekend boekten ze hun grootste succes tot nu toe. Het was Stefan die op de slede stond. "Op vlak terrein staat mijn vrouw erop, zij is lichter dan ik. Nu was het heuvelachtig met veel bochten, dus nu heb ik gelopen. De honden verzorgen doen we dan wel samen, de harnassen aantrekken en de pootjes insmeren. En het trainen ook. We waren er al drie weken van tevoren om ons goed voor te bereiden in de sneeuw, met onze kinderen. We zijn gewend om zonder sneeuw te trainen, op een karretje in de Drunense Duinen."

Twee jaar geleden op het EK werd het stel zevende. Dit jaar werd gehoopt op een podiumplek. En ja, na drie dagen achter elkaar een race gelopen te hebben van 12, 5 kilometer, kon het goud mee naar Brabant. "Het was spannend! Het verschil met de nummer twee was 1,7 seconden. Het moest met een fotofinish worden gecontroleerd."

Nieuw doel

En dus ging de champagne open, maar werd er al snel ook weer gewoon gewerkt. En gedroomd over het volgende doel: presteren op het WK in Frankrijk volgend jaar. "Dat is op 2000 meter hoogte, daar moeten we flink voor trainen!"