“Het leven verandert er nog niet door, maar ik ben er wel enorm blij mee. Ik kon vannacht nauwelijks slapen door de adrenaline. Maar het eerste waar ik aan dacht na een korte nacht was die medaille. Want het is enorm gaaf.”

Van de Wouw is nog een ‘rookie’ en kwam bij de teamsprint alleen uit tijdens de kwalificatierit. Shanne Braspennincx en Kyra Lamberink reden de finale. Maar uiteraard is Van de Wouw daarom niet minder blij met haar eerste WK-medaille.

“Het voelt echt als ook mijn medaille. De teamsprint is een echte teamprestatie. Omdat we met wisselende samenstelling rijden kan iedereen beter herstellen. En iedereen is nodig.”

Verhuizing

Van de Wouw komt uit Kaatsheuvel, maar woont inmiddels in Apeldoorn. In de buurt van de wielerbaan. Want wat Thialf is voor de schaatsers, is Omnisport Apeldoorn voor baanwielrenners.

“Alle sprinters zijn hier komen wonen, want het is wel handig dat je dicht bij de baan bent waar je elke dag traint. Deze zomer start het traject naar de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Maar het zilver bij de teamsprint is al een mooi voorschot daarop.”

Ambitie

Voor Van de Wouw zit het toernooi er al op. Toch geniet ze volop van het restant van het toernooi. Als liefhebster, maar ook om goed rond te kijken. Want ze wil zo snel mogelijk aan meer onderdelen meedoen op het hoogste niveau.

“De teamsprint, de sprint, Keirin en de 500 meter in iets mindere mate zijn mijn afstanden. Maar de concurrentie is zo groot dat ik dat hier nog niet kan rijden. Specialiseren op een onderdeel is niet nodig. Sprint is an sich al een specialisatie. Daar kun je al die onderdelen prima mee combineren.”