Twee mannen kwamen de bakkerij rond halftwee binnen via de achterdeur binnen. "Er zou nog een klant komen om iets op te halen", vertelt Merks. "Rond halftwee hoorde ik iemand binnenkomen, ik dacht dat het de klant was, maar het bleken twee onbekende gasten te zijn. Een met een getrokken pistool en een met een mes. Op dat moment schrik je enorm."

"Ik ben achteruit gaan lopen en gevallen over een zak die klaarstond om in de machine te gooien. Ik lag in de hoek, met een man voor me die een pistool op me richtte. Ik dacht: of hij schiet of ik pak hem. Ik heb hem gepakt en gelukkig is dat goed uitgepakt. Hij liet het pistool vallen, dat heb ik gepakt en weggelegd. Ik heb ook nog geprobeerd zijn bivakmuts af te krijgen, maar dat lukte niet. Toen heeft hij het zo benauwd gekregen dat hij gevlucht is."

Collega vastgetapet
De collega met wie Merks aan het werk was, werd in het magazijn aan een rek vastgetapet. "Daarna kwam de overvaller terug met het mes op mij gericht", vertelt Merks. De andere overvaller was inmiddels gevlucht. "Ik heb hem iets toegewenst waardoor hij besloot om ook te vertrekken. In totaal zijn ze ongeveer drie minuten binnen geweest."

"Ik ben erachter gekomen wat adrenaline met je doet. Op zo’n moment sta je aan de grond genageld of je loopt achteruit. En dan moet je alles binnen een seconde beslissen en dat wordt dan voor je gedaan op een of andere manier. Ik ben blij dat ik zo gehandeld heb en gelukkig is alles goed afgelopen."

Slecht geslapen
Merks heeft nog niet kunnen slapen en at zaterdagmiddag voor het eerste weer een broodje. "Ik dacht dat het wel mee viel met de schrik, maar ik heb er nog steeds last van." Maar Merks laat zich niet uit het veld slaan. Hij ging zatermiddag wel weer naar zijn winkel. "Ik blijf voor niemand uit mijn eigen bedrijf." 

Zaterdagmiddag ging hij ook met de politie naar camerabeelden kijken die bij het pand hingen. Daarmee hopen ze meer informatie over de daders te krijgen.

Merks vindt de overvallers vooral heel laf. "Heel triest, die gasten weten niet wat ze aanrichten bij een heleboel mensen en eigenlijk om niets."