Toen Johan 20 was werd hij naar Indië gestuurd, 56 jaar later krijgt hij het Draaginsigne Gewonden
Dochter Danielle Quirijn heeft de aanvraag ingediend voor de onderscheiding. Als dochter heeft zij een leven lang meegekregen wat de gebeurtenissen met haar vader hebben gedaan. Nadat zijzelf een zoontje verloor, kwamen bij haar vader de herinneringen weer extra naar boven. Onder andere hoe hij in een kampong een zwangere vrouw in veiligheid wist te brengen.
Respect voor vader én militair
Danielle: "Ik vind dat mijn vader de eer en het respect verdient. Als vader, maar zeker ook als militair. Hij heeft altijd voor ons klaar gestaan, maar pas na het overlijden van onze zoon vertelde hij meer over zijn verleden in Nieuw-Guinea en kwam er wat meer naar buiten."
Johan Henskens pakte het leven na zijn dienstplicht weer op en sprak lange tijd nauwelijks over zijn traumatische ervaringen, waarbij hij onder meer ook kameraden zag sneuvelen. Maar zijn kinderen hebben altijd geweten wat voor een impact dat op hem had en heeft.
'Zijn lijntje is altijd heel strak'
Danielle: "Hij vertelde nooit veel. Maar als ik bijvoorbeeld als klein meisje niet kon slapen en midden in de nacht bij mijn vader en moeder wilde gaan liggen, kwam ik zachtjes die slaapkamer binnen. Mijn vader werd dan van het zachtste geluid wakker en vaak hardroepend. Alsof hij zich onmiddellijk wilde verdedigen. Daaruit bleek dat hij onbewust altijd op zijn hoede was en onder hoogspanning leefde. Zijn lijntje is altijd heel strak geweest."
Erkenning voor dienstplichtige militairen
Johan Henskens is onder de indruk van de onderscheiding die hij gekregen heeft. Omdat zijn dochters daarvoor het initiatief hebben genomen, maar ook omdat hij het als een erkenning ziet voor alle dienstplichtige militairen die in oorlogsgebied terecht zijn gekomen.
"Er moet wel wat rechtgetrokken worden omdat dienstplichtige soldaten net zoveel recht hebben op die eer als beroepssoldaten. Wat ik heb meegemaakt heeft me nooit losgelaten en zal me ook niet loslaten."
Draaginsigne Gewonden
Het Draaginsigne Gewonden is een teken van respect en dank voor hen die tijdens oorlogen of vredesmissies gewond zijn geraakt. Op het draaginsigne staat de Latijnse spreuk 'vulneratus nec victus', oftewel 'gewond, maar niet verslagen'.