Rups van de buxusmot
'Buuf' Adeline Besselink vraagt zich af of er nu heel veel rupsen van de buxusmot zijn. Het antwoord is volmondig ja. Ik heb er zelf ook last van. De buxusmot is dan ook een invasieve exoot en door een domme man illegaal ons land binnengebracht. De buxusmot verspreidt zich enorm snel, want de mot heeft geen natuurlijke vijanden. Duizenden en duizenden eitjes worden afgezet en de rupsen die daaruit komen, worden amper opgegeten door de vogels of andere insecten. Vandaar dat ze ook bijna allemaal overleven. Wat kan je hier tegen doen? Gewoon alle rupsen vangen en doden of je kunt kijken bij Velt.be. 

Eieren van de grote lijster
Op de foto die ik kreeg van Odette Keppel zie je een mooi rond nest waarbij de wanden zo te zien stevig zijn aangedrukt. Er liggen vier eieren in. Dit nest is gemaakt door een lijsterachtige vogel, want die duwen de wanden met de borst zo mooi rond. De eieren hebben een blauwe tint - net zoals die van de merel - maar er zit een rode waas aan de onderzijde. Dan heb je te maken met eieren van de grote lijster.

Gewone dubbeltand
Op de foto van Elly Aarts zie je een kleine bij op het raam zitten. Elly dacht dat dit een gewone wespbij was. Het is volgens mij inderdaad een wespbij, maar niet de gewone. Zelf denk ik vanwege de rode poten aan een gewone dubbeltand. In totaal zijn er ongeveer 46 soorten wespbijen bekend in Nederland. Daarmee behoren ze tot het grootste geslacht parasitaire bijen. Wespbijen lijken heel erg op wespen. Dat is dan ook meteen hun verdedigingstactiek. Parasitaire wespbijen - zoals deze gewone dubbeltand - hebben geen korfjes of extra beharing aan hun poten hangen, want zij hoeven ook geen stuifmail te verzamelen. Ze leggen hun eitjes bij de eitjes van het slachtoffer. Zodra die uit de eitjes komen, doden de wespbijen de larven van de gastheer en eten vervolgens het stuifmeel en de nectar op. Wespbijen zijn dus gewoon bijen en geen wespen, want die eten insectenvlees. In dit geval parasiteren de gewone dubbeltanden op roodgatjes, dat zijn zandbijen.

Heermoes
Annemarie van Veggel dacht dat haar tuin vol staat met kattenstaart. Ik vermoedde dat dit niet zo is. Ik dacht zelf aan akkerpaardenstaart ook wel heermoes genoemd. Daarom heb ik een foto opgevraagd bij Annemarie. Uit de foto die zij stuurde, blijkt heel duidelijk dat inderdaad gaat om heermoes. Paardenstaarten zijn sporenplanten, die moeten anders bestreden worden dan zaadplanten. Ga geen rotzooi spuiten, maar werk het biologisch weg. Veel succes ermee.

Witte kwikstaart
Op de foto die Sandra van de Waarsenburg instuurde, zie je een zwart- en witgekleurd vogeltje met een lange staart. Die staart gaat bij dit vogeltje constant op en neer, vandaar de naam witte kwikstaart. Witte kwikstaarten zijn een van de meest algemene broedvogels, die je zeker tegenkomt op het platteland. Ze zwerven dan op het erf op zoek naar voedsel. Je kunt ze ook zeker tegenkomen in de buurt van de poten van koeien, paarden en schapen. Witte kwikstaarten hopen dan de insecten op te eten die omhoog geduwd worden door die dieren. Ze worden maximaal 19 centimeter groot.

Schotse hooglanders
Herman Schellekens filmde Schotse hooglanders in de Vresselse bossen.

Libellen
Winterjuffers kun je als je goed zoekt de hele winter als volwassen libel vinden, maar het libellenseizoen begint pas echt als de vuurjuffers er weer zijn. In de meeste jaren komen deze half april tevoorschijn waarna langzaam de andere voorjaarssoorten volgen. Dit jaar is alles - vanwege het warme weer vorige week - zeer snel gegaan en vliegen er al vele soorten.

Glyfosaat
Boswachter Frans Kapteijns uit Oisterwijk heeft verheugd gereageerd op het nieuws dat de meerderheid van de Tweede Kamer wil dat er een verbod komt op het omstreden bestrijdingsmiddel RoundUp. Hierin zit glyfosaat en door dit middel kunnen weilanden een oranje of opvallend gele gloed krijgen. Kapteijns noemt de stap van de Kamerleden 'ontzettend goed nieuws'.  

Natuurtip
Maandag 30 april wordt een vollemaanwandeling georganiseerd in nationaal park De Groote Peel. Die begint om acht uur 's avonds en duurt twee uur. De excursie staat onder begeleiding van een Peelgids van Staatsbosbeheer. Er wordt vertrokken vanaf buitencentrum De Pelen aan de Moostdijk 15 in Ospel. Deelname kost acht euro, kinderen betalen vijf euro. Reserveren kan via de site van Staatsbosbeheer. Hier is ook meer informatie te vinden.