Aan het begin van de zaterdagavond ging het helemaal mis. De 58-jarige André belandde met zijn camper tegen de vangrail en sloeg vervolgens over de kop.

LEES OOK: Verkeersruzie leidt tot ongeval, camper rijdt tegen vangrail en vliegt eroverheen

Bijrijdster zwaaide
Feenstra wil benadrukken dat er volgens hem geen ruzie was. "Ik ben mij niet van een ruzie bewust. Wat er gebeurde is dit: ik en een andere auto haalden elkaar een paar keer achter elkaar in. Toen ik voor de laatste keer ingehaald werd, viel me op dat de vrouwelijke bijrijder sarcastisch naar mij zat te zwaaien. Dat begreep ik niet, maar ik vind het prima."

"Toen liet de auto voor me opeens het tempo zakken. Niks mis mee. Totdat hij ook nog op de rem trapte! Ik reed ook 120, dus of ik zit bovenop hem of ik wijk uit. Dat laatste heb ik gedaan", vertelt André.

Split second
Het ging allemaal te snel om het goed na te kunnen vertellen. "Voor mijn gevoel ben ik over de kop gegaan, als ik de foto's zie moet dat ook wel. Ik werd weer wakker aan de andere kant van de vangrail. Als ik de beelden bekijk is het een wonder dat ik hier nu nog sta."

Feenstra: "Voor mezelf had ik misschien beter op die auto kunnen klappen. Maar dan ben ik sowieso fout en ik weet niet wat er gebeurd was met die andere mensen."

Schuldvraag
De andere auto stopte gelukkig meteen na het ongeval. "Die man was van mening dat hij helemaal niets fout gedaan had. Ik laat dat in het midden, dat is aan de instanties om uit te zoeken."

"Ik wil nu ook niet over de schuldvraag praten, dat is aan de politie", aldus Feenstra.

Alles kwijt
André was niet zomaar met zijn camper onderweg. Hij deed mee aan de Ronde van Nederland van de Bas van Goor Foundation. Een wandeltocht van 30 dagen om geld op te halen voor diabetespatiënten. In zijn camper lagen allerlei spullen daarvoor.

"Ik was net op dag 6 van de 30. Maar als je voor een maand op pad gaat dan heb je alles wat je nodig hebt bij je." Het gaat dan om wandelspullen en eten, maar ook om medicijnen en spullen die hij nodig heeft voor zijn diabetes. "Die spullen lagen gisteren op de snelweg, ik moet nu maar zien of ik nog wat terug kan krijgen."

Positief afsluiten
"Toen ik gisteren ontslagen werd uit het ziekenhuis stond ik daar, in mijn T-shirt en mijn korte broek. Ik ben dus alles kwijt", vertelt Feenstra emotioneel.

Toch probeert hij positief te blijven. Hij heeft van het ziekenhuis nieuwe medicijnen meegekregen en kijkt voorzichtig naar de toekomst: "Er zijn plannen genoeg, maar op dit moment kan ik even niks. Eerst moeten de rug en de ribben goed herstellen. We gaan niet bij de pakken neerzitten! Als er iets belangrijk is voor mensen met diabetes dan is het bewegen en dat blijf ik dan ook gewoon doen!"